Casablanca to tętniąca życiem metropolia w Maroku, z niezwykle bogatą historią. Obszar wokół miasta był zamieszkany co najmniej od VII wieku p.n.e. Berberowie, rdzenni mieszkańcy Afryki Północnej, byli jednymi z pierwszych, którzy się tu osiedlili.
Fenicjanie założyli w regionie swój punkt handlowy, a kolejny stworzyli Rzymianie, którzy nazwali go Anfa. W VIII wieku Anfa stała się ważnym portem dla berberyjskiego królestwa Barghawata.
W XV wieku portugalscy kupcy i piraci często atakowali Anfę. W 1468 roku Portugalczycy zniszczyli miasto z powodu szerzącego się piractwa.
W 1515 roku Portugalczycy przystąpili do odbudowy i nową osadę nazwali Casa Branca, co oznacza „Biały Dom”. Utrzymywali w nim kontrolę do początku XVIII wieku, po czym opuścili je, z powodu trzęsienia ziemi i ciągłych konfliktów.
Sułtan Mohammed ben Abdallah z dynastii Alawitów przebudował miasto pod koniec XVIII wieku i zmienił jego nazwę na Dar el-Beida, co również oznaczało „Biały Dom”, ale po arabsku.
W 1912 r. Casablanca stała się częścią francuskiego protektoratu Maroka. Pod francuską administracją miasto przeszło znaczną modernizację i rozbudowę.
Po uzyskaniu przez Maroko niepodległości od Francji w 1956 r. Casablanca stała się ekonomiczną stolicą kraju. Miasto rozwinęło się również jako centrum kulturalne, symbolizujące nowoczesność i postęp. Słynny film „Casablanca” z 1942 r., choć faktycznie nie był nawet kręcony w Maroku, jeszcze bardziej zromantyzował miasto w pop kulturze.
Obecnie Casablanca jest największym miastem Maroka i kluczowym centrum finansowym Afryki. Znajdują się tam takie kultowe zabytki jak Meczet Hassana II, jeden z największych meczetów na świecie, oraz tętniąca życiem nadmorska dzielnica Corniche. Niestety miasto ma złą reputację, jako dość brudne i chaotycznie i niestety, to wszystko jest prawdą.
Jak dotrzeć do Casablanki?
Samolotem:
Zarezerwuj lot na Mohammed V International Airport (CMN). Wiele linii lotniczych oferuje bezpośrednie loty z różnych rejonów świata.
Pociągiem:
Jeśli jesteś już w Maroku, możesz dojechać pociągiem z miast takich jak Marrakesz, Rabat lub Fez. Wysiądź na dworcu Casa Voyageurs lub Casa Port. ONCF jest krajowym przewoźnikiem kolejowym i zapewnia regularne i wygodne połączenia.
Autobusem:
Kilka firm autobusowych, takich jak CTM i Supratours, oferuje trasy do Casablanki z różnych marokańskich miast. Autobusy zazwyczaj przyjeżdżają na Gare Routière de Casablanca, skąd można wziąć taksówkę lub lokalny autobus do centrum miasta.
Samochodem:
Jeśli wolisz podróżować na własną rękę, główne autostrady, takie jak A3 i A7, łączą Casablankę z innymi miastami Maroka. Możesz wypożyczyć samochód w międzynarodowych jak i lokalnych firmach. Upewnij się, że masz ważne prawo jazdy i zapoznaj się z lokalnymi przepisami drogowymi. Po Maroku jeździ się całkiem przyjemnie.
Najlepszy czas na wizytę
Casablankę najlepiej zwiedzać wiosną (od kwietnia do czerwca) i jesienią (od września do listopada). Temperatury są przyjemne i zazwyczaj wahają się od 15°C do 25°C.
Latem (lipiec-sierpień) w Casablance jest cieplej, a temperatury często przekraczają 30°C. Choć nie jest tak gorąco jak w głębi kraju, wilgotność może być wysoka, co sprawia, że zwiedzanie jest mniej komfortowe.
Zima (od grudnia do lutego) przynosi chłodniejszą pogodę z temperaturami od 8°C do 18°C. Chociaż nadal jest to dobry czas na zwiedzanie, niektóre dni mogą być deszczowe lub wietrzne.
Gdzie się zatrzymać?
Moją bazą było małe mieszkanie w Stayhere Casablanca – Gauthier 1 – Modern Residence, ładnie położone w pobliżu Arab League Park. Pokój i łazienka były czyste, ale były ciągłe problemy z prądem. Personel był naprawdę pomocny i robił, co mógł, aby to rozwiązać.
Jak długo tam zostać?
Dwa dni wystarczą, aby odkryć główne atrakcje i wybrać się na długi spacer wzdłuż promenady. Casablanca jest bardzo brudnym i zanieczyszczonym miastem, więc nie chcesz tam zostać zbyt długo. W Maroku są dużo piękniejsze miejsca!
Jak się poruszać po mieście?
Casablanca ma wydajny system tramwajowy, który łączy różne części miasta. Petit taxis to małe pojazdy kursujące w obrębie miasta. Grand taxis raczej pokonują dłuższe trasy, ale oczywiście wszystko jest do negocjacji. Dostępne są również autobusy publiczne, chociaż trudno zorientować się w trasach i rozkładach jazdy.
Co zobaczyć w Casablance?
Dzień 1
Wyruszyłem na zwiedzanie bardzo wcześnie rano bo lubię obserwować jak miasto budzi się do życia. Mohammed V Boulevard to jedna z ulic w mieście, na której znajdują się piękne i okazałe budynki z epoki kolonialnej w stylu Art Deco, w tym słynne kino Rialto, które zostało ukończone w 1929 roku według projektu francuskiego architekta Pierre’a Jabina.
Po szybkim śniadaniu w postaci croissanta z kawą wziąłem taksówkę do największej atrakcji miasta: Meczetu Hassana II. Jego historia jest głęboko spleciona z wizją króla Hassana II, który chciał stworzyć budynek-pomnik odzwierciedlający religijne i kulturowe dziedzictwo Maroka, a jednocześnie wyróżniający się na arenie międzynarodowej. Pomysł na meczet zrodził się w latach 80. XX wieku.
Położony na cyplu z widokiem na Ocean Atlantycki, meczet miał symbolizować połączenie niebios z ziemią, temat centralny dla wiary islamskiej. Budowa rozpoczęła się w 1986 roku i była ogromnym przedsięwzięciem, przy którym pracowało tysiące pracowników z całego Maroka. Projekt trwał siedem lat, a meczet został ostatecznie otwarty 30 sierpnia 1993 roku, na czas obchodów urodzin zmarłego króla.
Budowa meczetu była powodem dumy narodowej, a wielu Marokańczyków przyczyniło się do jego finansowania poprzez publiczne darowizny. Pod względem architektonicznym Meczet Hassana II jest arcydziełem, które łączy tradycyjny islamski design z nowoczesną inżynierią. Projekt meczetu był dziełem francuskiego architekta Michela Pinseau, który ściśle współpracował z marokańskimi rzemieślnikami. Meczet charakteryzuje się misternymi mozaikami, rzeźbionym tynkiem i stolarką, wykonanymi z niezwykłą precyzją. Minaret, który wznosi się na 210 metrów, co czyni go najwyższym na świecie. Jest on również wyposażony w wiązkę laserową skierowaną w stronę Mekki, czyli kierunku, w którym modlą się muzułmanie.
Szklana podłoga w niektórych częściach meczetu pozwala wiernym zobaczyć fale oceanu pod nimi, wzmacniając poczucie połączenia między tym, co ziemskie, a tym, co boskie. Meczet jest również wyposażony w nowoczesne udogodnienia, w tym podgrzewane podłogi, rozsuwane dachy i zaawansowane systemy dźwiękowe, zapewniające wiernym komfort przy jednoczesnym zachowaniu świętej atmosfery. Może pomieścić do 105.000 wiernych (25.000 wewnątrz i 80.000 na dziedzińcu).
Zwiedzanie z przewodnikiem trwa około godziny i jest obowiązkowe, jeśli chcesz zobaczyć wnętrze. Obejmuje ono salę modlitewną, salę minaretu i salę ablucji. Koszt dla obcokrajowców to 130 MAD. Godziny otwarcia są różne, więc najlepiej sprawdzić je na stronie internetowej TUTAJ. Obok kasy biletowej znajduje się również małe muzeum, w którym można zabić czas, czekając na rozpoczęcie wycieczki.
Z meczetu można wybrać się na długi spacer wzdłuż promenady w kierunku tarasu widokowego Al Âank i latarni morskiej El Hank. Oszałamiające widoki na miasto i Ocean Atlantycki są gwarantowane. Mówi się również, że latarnia morska jest jednym z najlepszych miejsc w Casablance do oglądania zachodu słońca. Została oddana do użytku w 1920 roku i pomogła w rozwoju miasta, ponieważ ułatwiała dostęp do portu, który wcześniej był uważany za niebezpieczny. W październiku 2023 roku nie można było się na nią wspiąć, ale widziałem komentarze, że kiedyś była otwarta dla turystów.
Spacer można kontynuować wzdłuż Boulevard de l’Océan Atlantique do plaż: Lalla Meryem, Aïn Diab i Madame Choual. Następnie wróć małą taksówką z powrotem do centrum miasta, na Plac Narodów Zjednoczonych. Zbudowany przy wejściu do Mediny w okresie francuskiego protektoratu Maroka, obecnie pełni funkcję ważnego węzła komunikacyjnego.
Miejsce to było kiedyś zajmowane przez wielki bazar, jednak miasto nadal się rozrastało po przybyciu Francuzów na początku XX wieku, co trwale zmieniło obszary takie jak ten. W 1918 roku zbudowano wieżę zegarową, a miejsce nazwano Placem Zegarowym (później przemianowanym na Plac Francji). Zapoczątkowało to rozwój urbanistyczny miasta pod przewodnictwem architekta Henri Prosta. Hotel Excelsior i dom towarowy Paris-Maroc to dwa przykłady nowych konstrukcji, które powstały na placu. Wieża zegarowa, która łączyła starą i nowoczesną Casablankę, zniknęła w 1948 roku,a jej replika powróciła w to miejsce w 1993 roku.
Niedaleko, po drugiej stronie Rue Felix et Max Guedj znajduje się kościół św. Jana, pierwszy kościół protestancki założony w Casablance (1906). Został zbudowany na ziemi należącej do Korony Brytyjskiej i jest najstarszym budynkiem kościelnym w mieście.
Medina Market nie jest tak ekscytujący jak te w Marrakeszu czy Fezie. To wciąż tradycyjna marokańska medina, którą warto odwiedzić, jeśli nie planujesz jechać do innych większych miast, ale poza kilkoma sklepami po jej południowej stronie, dzielnica ta to zbiór podupadłych budynków mieszkalnych. Uważaj na agresywne techniki sprzedaży i ludzi obiecujących, że pokażą ci drogę wyjścia. Po prostu zaprowadzą cię do sklepu swojego znajomego i wyłudzą napiwek.
W obrębie murów Mediny znajdują się również interesujące meczety, takie jak Wielki Meczet i Meczet Ould el-Hamra (wzniesiony za sułtana Muhammada III bin Abdellaha w 1789 r.). Jest też kilka świątyń żydowskich. Synagoga Ettedgui została zbombardowana przez aliantów w listopadzie 1942 r. podczas bitwy morskiej pod Casablanką, a jej odbudowa rozpoczęła się w 2011 r. Synagoga Beth-El w dzielnicy żydowskiej jest uważana za centralny punkt niegdyś tętniącej życiem społeczności żydowskiej. Można ją zwiedzać tylko jeśli jest się Żydem.
Pierwszy dzień możesz zakończyć w Rick’s Café, otwartą w 2004 roku i zaprojektowaną tak, aby odtworzyć bar rozsławiony przez Humphreya Bogarta i Ingrid Bergman w filmie Casablanc . Pomimo tytułu, film nie został nakręcony w Maroku, ale w Hollywood.
Dzień 2
Dzień rozpocząłem od spokojnego porannego spaceru w Parku Ligi Arabskiej (Arab League Park). Bardzo zadbane miejsce ze ścieżkami otoczonymi palmami i starannie przystrzyżonymi krzewami i roślinami. W centrum znajduje się wspaniała fontanna. Mnóstwo miejsca do spacerów, biegania i zabawy dla dzieci.
W pobliżu parku stoi Katedra Najświętszego Serca (Sacred Heart Cathedral). Właściwie to ten budynek nigdy katedrą nie był, ponieważ Casablanca nie jest siedzibą biskupstwa. W czasach Protektoratu w mieście była spora społeczność katolicka, a francuski architekt Paul Tournon zaprojektował kościół w stylu Art Deco. Budowa rozpoczęła się w 1930 roku i zakończyła w 1953 roku. Liczba katolików w kraju zaczęła spadać trzy lata później, w 1956 roku, kiedy Maroko uzyskało niepodległość. W rezultacie budowla nie była już używana jako kościół. Najprawdopodobniej zobaczysz ją tylko z zewnątrz, ponieważ wydaje się, że jest na stałe zamknięta z powodu remontu.
Innym miejscem, które jest bardzo blisko parku jest Villa of Arts. To centrum kulturalne w willi w stylu art déco z 1934 roku, prezentujące wystawy i wydarzenia sztuki współczesnej. Moim zdaniem budynek jest ciekawszy niż sama sztuka w środku, ale oczywiście to kwestia gustu 🙂
Plac Mohammeda V jest jednym z najbardziej ruchliwych miejsc w mieście, szczególnie w weekendy. Zobaczysz setki gołębi kręcących się w pobliżu (i w rezultacie wiele miejsc pokrytych ich gównem) i miejscowych, którzy je karmią. Sam plac jest otoczony wspaniałymi budynkami o tradycyjnym wzornictwie i bogatej historii: Sąd Pierwszej Instancji w Casablance (Casablanca Court of First Instance), Poczta (Poste Maroc) i Bank Al-Maghrib .
Inne budynki o ciekawej konstrukcji i fasadach, położone nieco dalej od placu, to: Café La Princière , Hotel Amouday, Hotel Transatlantique i Hotel Volubilis.
Muzeum Fundacji Abderrahmana Slaouiego nosi imię marokańskiego biznesmena i kolekcjonera sztuki, który zmarł w 2001 roku. W muzeum znajduje się niesamowity zbiór eksponatów, w tym plakaty, kryształy, marokańska biżuteria, obrazy Jacques’a Majorelle’a oraz Muhammada Ben Ali Rabatiego i wiele innych.
Rynek Centralny (Central Marketplace) to hala kryta zbudowana na początku XX wieku, popularna dzięki sprzedawanych tam owoców morza. Zaraz po wejściu podejdą do ciebie lokalni sprzedawcy i każdy z nich zrobi wszystko, aby zaciągnąć cię do restauracji. Uważaj, bo słyszałem, że czasami na stole pojawiają się niezamówione dania (np. sałatka), a całkowita kwota rachunku może przez to gwałtownie wzrosnąć. Jeśli zauważysz takie zachowanie, nie dotykaj dania i stanowczo powiedz, że go nie chcesz.
Kościół Notre Dame Lourdes to modernistyczny kościół rzymskokatolicki, około 20 minut spacerem od Parku Ligi Arabskiej. Został zbudowany w 1954 roku, a główną atrakcją są szklane dzieła światowej sławy witrażysty Gabriela Loire.
Dalej w dzielnicy Habbous, zobaczysz Pałac Królewski. Nie jest on otwarty dla zwiedzających, a z ulicy nie widać wiele, poza bramami wejściowymi. Jest uważany za drugą najsłynniejszą królewską lokalizację w Maroku po Pałacu Królewskim w Rabacie i odbywało się tu wiele ważnych wydarzeń, takich jak spotkanie Hassana II z papieżem Janem Pawłem II w 1985 r., co było pierwszą wizytą papieża w kraju muzułmańskim na zaproszenie przywódcy islamskiego, oraz czwarty szczyt Organizacji Współpracy Islamskiej w 1984 r.
Mahkama of Pacha to kolejny ciekawy budynek do zobaczenia w tej okolicy, ale uważaj na oszustwa. Miejsce jest najwyraźniej zamknięte, ale strażnicy przy wejściu wyłudzają około 100 MAD. To łapówka, a nie oficjalny bilet.
Jeśli masz jeszcze czas i energię, odwiedź Muzeum Marokańskiego Judaizmu (Museum of Moroccan Judaism). Ta instytucja mieści się w pięknym domu z ogrodem, który dawniej był żydowskim sierocińcem. Przedstawia historię Żydów w Maroku na przestrzeni 2000 lat, ze szczególnym uwzględnieniem społeczności żydowskiej w Casablance, która była największa.
Muzeum położone jest poza główną strefą turystyczną, więc najlepiej dojechać tam taksówką. Opłata za wstęp wynosi 50 MAD.
