Wąwóz Dades to imponujący cud natury położony w górach Atlasu Wysokiego w Maroku, wyrzeźbiony przez rzekę Dades na przestrzeni tysięcy lat. Leży między miastami Boumalne Dades i Agoudal. Większość turystów zwiedza od strony Boumalne Dades i raczej nie dociera dalej niż do M’semrir, ze względu na stan drogi.

Wąwóz Dades słynie z wysokich klifów, skał w odcieniach czerwieni i pomarańczu oraz niezwykłych formacji geologicznych, w tym popularnych Monkey Fingers w pobliżu wioski Tamellalt. Trasa samochodowa R704 na całym odcinku między Boumalne Dades a Agoudal jest niesamowicie malownicza i pełna zakrętów.

W Dolinie Dades znajduje się kilka małych wiosek berberyjskich, które pielęgnują tradycyjny styl życia. Architektura obejmuje starożytne kasby (ufortyfikowane domy) i ksary (ufortyfikowane wioski), zbudowane z mieszanki gliny i słomy, które doskonale wkomponowują się w krajobraz.

W pobliżu znajduje się również Wąwóz Todra. Wielu podróżników odwiedza oba miejsca podczas jednej podróży, często po drodze na Saharę (Merzouga) lub do wioski Aït Benhaddou, która wpisana jest na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Jak tam dotrzeć?

Z Marrakeszu lub Ourzazate

Z Marakeszu do Wąwozu Dades jest około 300 km. Większość turystów uwzględnia w planie podróży wycieczkę na Saharę.

Ouarzazate leży bliżej Wąwozu Dades – około 140 km.

Samochodem

Wynajęcie samochodu to najbardziej elastyczny sposób podróżowania. Z Marrakeszu jedź drogą N9 w kierunku Ouarzazate, przejeżdżając przez malowniczą przełęcz Tizi n’Tichka w górach Atlas. Z Ouarzazate kontynuuj podróż drogą N10 w kierunku Boumalne Dades.

Dojazd od strony Boumalne Dades czy Agoudal?

Większość turystów przyjeżdża od strony Boumalne Dades. W takim przypadku dobrej jakości asfaltowa droga jest mniej więcej do Bouljam, które jest oddalone od Boumalne Dades o około 70 kilometrów. Następnie zaczyna się droga szutrowa, która prowadzi w górę do Agoudal. Jest to przejechania w samodzie 2WD typu Renault Clio przy sprzyjających warunkach, ale może być dość stresująca. Drogą jest wąska i wyboista i pokonanie jej zajmuje sporo czasu. Musisz podjąć decyzję czy kontynuować, czy zawrócić i tą samą drogą kierować się do Boumalne Dades, a następnie skręcić w N10.

Jeśli chcesz pokonać całą trasę w wąwozie Dades, prawdopodobnie lepiej zacząć w Agoudal i jechać w kierunku Boumalne Dades. Ja zrobiłem dokładnie w ten sposób jadąc wypożyczonym Renault Clio i była to zdecydowanie najbardziej wyzywająca droga, jaką pokonałem w Maroku! Z drugiej strony widoki były wspaniałe, z imponującym wąwozem wijącym się jak wąż po lewej stronie. Jedź powoli!

Autobusem

Z Marrakeszu lub Ourzazate do Boumalne Dades można dojechać autobusem. Podróż z Marrakeszu trwa około 7–8 godzin, a z Ourzazate około 2–3 godziny. Popularni przewoźnicy to CTM lub Supratours.

Po przybyciu do Boumalne Dades, zapytaj w miejscu zakwaterowania lub u agentów turystycznych na ulicy o dalsze możliwości zwiedzania wąwozu i ofert jednodniowych wycieczek.

Ze zorganizowaną wycieczką

Wielu touroperatorów oferuje wycieczki z przewodnikiem do Wąwozu Dades z Marrakeszu lub Ourzazate, często jako część wielodniowych wycieczek, które obejmują Saharę (Marzouga), Aït Benhaddou i wąwóz Todra. Nie musisz się martwić o transport i logistykę, co czyni tę opcję wygodniejszą, ale mniej elastyczną jeśli chcesz zwiedzać we własnym tempie i zobaczyć jak najwięcej.  

Najlepszy czas na zwiedzanie

Zaplanuj swoją podróż wiosną lub jesienią, aby skorzystać z najlepszych warunków pogodowych. Podczas gdy zima jest zazwyczaj łagodna, noce i poranki mogą być naprawdę chłodne a temperatury czasami spadają blisko zera, szczególnie na większych wysokościach. Lato może być niezwykle gorące, choć temperatury są trochę łagodniejsze w górach.

Zawsze powinieneś mieć ze sobą cieplejsze warstwy ubrań, niezależnie od pory roku. W końcu to góry!

Gdzie się zatrzymać?

RIady lub prywatne kwatery położone są w wioskach lub wzdłuż drogi R704. Zatrzymałem się w Hotelu Babylon Dades i byłem w pełni zadowolony. Pokój był przytulny, a tajine na kolację był jednym z najlepszych, jakie jadłem w Maroku. Hotel znajduje się bardzo blisko innego pięknego wąwozu. Idealne miejsce na poranny spacer!

Bumalne Dades

Małe miasteczko położone przy wjeździe do wąwozu Dadès. Jest to popularny przystanek dla podróżnych eksplorujących Wysoki Atlas, a także tych, którzy zmierzają w kierunku Sahary. Jeśli podróżujesz autobusem, to jest to miejsce, do którego najprawdopodobniej dotrzesz. Przespaceruj się po miasteczku i zrób rozeznanie w ofertach biur podróży dotyczących wycieczek eksplorujących wąwozy Dades i Todra.

Wąwóz Sidi Boubker

Zaledwie 15 kilometrów od Boumalne Dades, znajduje się inny, nieco trudniej dostępny wąwóz – Sidi Boubker. Możesz zaparkować samochód w pobliżu Hotel Atlas Gorge Dades i zejść pieszo do jego początku. Podczas mojej wizyty w listopadzie w wąwozie było dużo wody, więc udało się zwiedzić go głębiej.

Monkey Fingers

Monkey Fingers to malowniczy szlak pieszy, szczególnie znany z unikalnych formacji skalnych przypominających palce dłoni małpy. Formacje te znajdują się w pobliżu wioski Tamellalt.

Wędrówka oferuje ekscytujące połączenie dramatycznych krajobrazów: skały, wąskie wąwozy, góry, koryto rzeki. Czyni ją to popularnym celem podróży dla miłośników przyrody. W pobliżu są również małe wioski berberyjskie i punkty widokowe tuż przy drodze, dla tych co mają mniej czasu.

Więcej na ten temat TUTAJ.

Mały bezimienny kanion w pobliżu hotelu Babylon Dades

Jeśli skręcisz w lewo od Hotel Babylon Dades, po kilku metrach zobaczysz ścieżkę po prawej stronie, przecinającą strumień. Zaprowadzi cię ona do pięknego wąskiego wąwozu. Eksploruj tak daleko, jak możesz! Ja zawróciłem po około 1,5 – 2 kilometrach, ponieważ było coraz więcej wody a wspinaczka po skałach stawała się coraz trudniejsza. Tak czy siak, był to świetny spacer!

Słynne zakręty i punkt widokowy

Seria ostrych, serpentynowych zakrętów, które wiją się po stromych ścianach kanionu to chyba najpopularniejszy widok z Wąwozu Dades. Aby podziwiać najlepszy widok, zatrzymaj się na herbatę w kawiarni i restauracji Timzzillite Chez Mohamed.

Wąski odcinek

Jedna z najbardziej malowniczych części wąwozu, z drogą po jednej stronie i strumieniem po drugiej, otoczona wysokimi skalnymi ścianami. Niewiarygodne!

Aweddim

Ruiny wieży strażniczej zbudowanej w okresie kolonii francuskiej.

Amouguer

Warto zjechać do wioski i przejść pieszo w kierunku dna wąwozu Dades. Do nawigacji użyj aplikacji Mapy.CZ.

Kefroun (grzbiet żółwia)

Spektakularny krajobraz i formacja skalna przypominająca skorupę żółwia. Zaparkuj na poboczu.

Między Bouljam i Agoudal

Droga łącząca te dwa miasta jest szutrowa i wyboista. Da się ją pokonać normalnym samochodem z napędem na 2 koła, ale zajmie to dużo czasu i trzeba zachować szczególną ostrożność. Widoki są niesamowite, a ruch jest minimalny. Krążą pogłoski, że wkrótce ten odcinek zostanie wyasfaltowany, więc dajcie znać w komentarzach, jeśli sytuacja się zmieniła!

Warte zboczenia z trasy

Dolina Róż

Malowniczy obszar znany z uprawy pachnących róż, szczególnie w okolicach miasta Kelaat M’Gouna. Jest to część większego regionu Draa-Tafilalet u podnóża gór Atlas, w pobliżu Boumalne Dades.

Dolina jest znana z uprawy specjalnego rodzaju róży, Rosa Damascena (róży damasceńskiej). Uprawia się ją w tym regionie od stuleci. Róże są zbierane w celu produkcji różnych produktów, w tym wody różanej, olejków eterycznych i perfum.

Sama dolina gwarantuje piękne widoki, z tarasowymi polami róż przeplatanymi sadami drzew owocowych, zwłaszcza migdałów i fig. Kontrast między bujną, zieloną roślinnością w dolinie a surowymi górami Wysokiego Atlasu wokół wygląda zachwycająco.

Monkey Fingers to malowniczy szlak przez region Kanionu Dades, znany z unikalnych formacji skalnych przypominających palce małpy. Formacje te znajdują się w pobliżu wioski Tamellalt w górach Atlasu Wysokiego.

Wędrówka oferuje ekscytujące połączenie dramatycznych krajobrazów: skały, wąskie wąwozy, góry, koryto rzeki. Czyni ją to popularnym celem podróży dla miłośników przyrody. W pobliżu są również małe wioski berberyjskie i punkty widokowe tuż przy drodze, dla tych co mają mniej czasu.

Jak tam dotrzeć?

Z Marrakeszu lub Ourzazate

Marrakesz oddalony jest o około 300 km od Doliny Dades. Większość podróżnych zatrzymuje sie tu w drodze na Saharę.

Ouarzazate leży bliżej Doliny Dadès (około 140 km). Wielu turystów odwiedza Ouarzazate ze względu na bliskość wąwozów Dadès i Todra oraz przemysł filmowy.

Samochodem

Wynajęcie samochodu to najbardziej elastyczny sposób podróżowania. Z Marrakeszu należy jechać drogą N9 w kierunku Ouarzazate, przejeżdżając przez malowniczą przełęcz Tizi n’Tichka w górach Atlas. Z Ouarzazate należy kontynuować podróż drogą N10 w kierunku Boumalne Dadès (miasta położonego najbliżej Monkey Fingers).

Z Boumalne Dadès należy przejechać kolejne 25 km w głąb wąwozu, aż dotrzesz do wioski Tamellalt , punktu początkowego szlaku Monkey Fingers.

Autobusem

Z Marrakeszu lub Ouarzazate do Boumalne Dadès można dojechać autobusem. Podróż z Marrakeszu trwa około 7–8 godzin, a z Ouarzazate około 2–3 godziny. Popularni przewoźnicy to CTM lub Supratours.

Po przybyciu do Boumalne Dadès możesz wynająć taksówkę lub zorganizować lokalny transport do Tamellalt.

Z wycieczką

Wiele biur podróży oferuje wycieczki z przewodnikiem do Doliny Dadès z Marrakeszu lub Ouarzazate, często jako część wielodniowych wycieczek obejmujących Saharę, Ait Benhaddou i wąwóz Todra. W cenie jest cały transport i logistyka, przez co jest to wygodna, ale oczywiście mniej elastyczna opcja, jeśli chcesz zwiedzać we własnym tempie. 

Najlepszy czas na wizytę

Zaplanuj swoją podróż wiosną lub jesienią, aby skorzystać z najlepszych warunków pogodowych. Podczas gdy zima jest zazwyczaj łagodna, temperatury mogą spaść nawet w pobliże 0C w nocy i nad ranem, szczególnie na większych wysokościach. Lato może być bardzo gorące, choć temperatury są tu łagodniejsze ze względu na położenie.

Zawsze powinieneś mieć cieplejsze warstwy ubrania, niezależnie od pory roku. W końcu to góry!

Gdzie się zatrzymać?

Jeśli zdecydujesz się spędzić noc w okolicy, nie będziesz miał problemów ze znalezieniem miejsca na nocleg. Dobrym wyborem może być Monkey Fingers House Fatima Mellal.

Jak długa jest wędrówka?

Długość pętli wynosi około 8 kilometrów, a na jej komfortowe przejście należy przeznaczyć co najmniej 3 godziny.

Czy potrzebujesz przewodnika?

Wynajęcie lokalnego przewodnika z pobliskiej wioski jest dobrym pomysłem, zwłaszcza jeśli tego typu aktywność jest czymś nowym. Przewodnik może również przydać się jeśli zdecydujesz się podążać górnym wariantem, który prowadzi na szczyt skał i wymaga użycia rąk do łatwej wspinaczki. Przewodnika możesz również zorganizować poprzez swój hotel.

Jeśli trekkingi nie są dla Ciebie nowością, nie ma potrzeby by korzystać z usług przewodnika. Wystarczy zaopatrzyć się w dobrą mapę offline, np. Mapy.CZ, aby w razie wątpliwości sprawdzić swoją pozycję GPS względem szlaku.

Szlak wokół Monkey Fingers

Zaparkowałem samochód przy drodze niedaleko Imzzoudar i przeszedłem przez wioskę Ait Arbi. Bardzo klimatyczne miejsce, ale wyglądało na opuszczone. Podążałem szlakiem przeciwnie do ruchu wskazówek zegara w kierunku skał.

Gdy dotrzesz do podnóża skał, trzeba będzie podjąć decyzję. Masz do wyboru 3 trasy. Pierwsza prowadzi wzdłuż podnóża, z interesującymi formacjami po prawej stronie. Druga biegnie środkiem wąwozu, a trzecia wspina się po skałach, w rezultacie czego można zobaczyć imponującą panoramę. Ostatecznie wszystkie trasy się łączą.

Wybrałem szlak, który prowadzi górą. Były odcinki, na których musiałem się zastanawiać, gdzie postawić stopę, ale jeśli jesteś w dobrej formie i nie przeszkadza ci używanie rąk do lekkiego podciągnięcia się, to dasz radę. Widoki z góry były po prostu niesamowite!

W pewnym momencie spotkałem grupę idącą w przeciwnym kierunku z przewodnikiem, który udzielił mi kilku wskazówek, jak najlepiej zejść, aby połączyć się ze ścieżką biegnącą u podnóża skał. Koleś pokonywał ten szlak w japonkach. Ludzie nigdy nie przestają mnie zadziwiać 🙂

Reszta trasy to była już bułką z masłem. Na skrzyżowaniu szlaków skręciłem w lewo, a potem znowu w lewo do pięknej doliny z wyschniętym korytem rzeki. Wkrótce wróciłem do samochodu. Bardzo zadowolony i usatysfakcjonowany, że zdecydowałem się na tę wędrówkę! Naprawdę warto.

Sidi Boubker

Jadą trochę dalej drogą w kierunku Boumalne Dades napotkać można kolejny kanion – Sidi Boubker. Możesz zaparkować samochód w pobliżu Hotel Atlas Gorge Dades i zejść pieszo w dół. Podczas mojej wizyty w listopadzie w wąwozie było dużo wody, więc nie mogłem przejść w głąb.

Imilchil to mała wioska położona w górach w paśmie Atlasu Wysokiego w Maroku. Jest znana z otaczającej jej przyroku, szczególnie jezior oraz corocznego Festiwalu Ślubów. Jest położona na dużej wysokości, około 2200 metrów nad poziomem morza, przez co krajobraz jest tutaj dość surowy a noce bywają zimne.

Festiwal Ślubów to coroczne wydarzenie odbywające się we wrześniu. Historycznie był to czas, kiedy młodzi mężczyźni i kobiety z plemion berberyjskich w regionie mogli się spotykać i wybierać partnerów, za zgodą swoich rodzin. Dzisiaj odwiedzający wciąż mogą doświadczyć tradycyjnych berberyjskich zwyczajów, muzyki i tańca. To świetna okazja, aby zanurzyć się w lokalnej kulturze!

Święto ma swoje korzenie w historii dwojga kochanków z przeciwnych plemion, o imieniach Isli i Tislit, którym zabroniono się pobrać. Ich żal był tak głęboki, że zapłakali się na śmierć, tworząc dwa jeziora w pobliżu wioski. W rezultacie ustanowiono święto, aby celebrować miłość i małżeństwo.

Jak tam dotrzeć?

Z głównych miast

Z Marrakeszu do Imilchil (około 300 km / 7-8 godzin) :

Najlepszą opcją jest podróż wynajętym samochodem lub autobusem. Najpierw należy kierować się na Beni Mellal (około 3-4 godzin z Marrakeszu), a następnie kontynuować podróż w kierunku Ait M’hamed i Tilmi. Trasa prowadzi przez piękne doliny i górskie drogi.

Alternatywą jest dojazd autobusem lub taksówką z Marrakeszu do Azilal. Stamtąd może być konieczne zorganizowanie prywatnego transportu do Imilchil.

Z Fezu do Imilchil (około 270 km / 6-7 godzin) :

Możesz podróżować przez Midelt, miasto położone na drodze krajowej między Fezem a Imilchil. Z Midelt jedzie się dalej przez Góry Atlasu Wysokiego do Ait Hani, aby w końcu dotrzeć do Imilchil. Droga jest malownicza, ale kręta i stroma, więc przygotuj się na trudną, ale satysfakcjonującą podróż.

Taksówki zbiorowe (grand taxi) i autobusy mogą zawieźć Cię do Midelt lub Rich, ale na ostatnim odcinku trzeba będzie zorganizować prywatną taksówkę lub spróbować szczęścia z autostopem.

Z Ouarzazate do Imilchil (około 240 km / 6-7 godzin) :

Z Ouarzazate należy pojechać w kierunku miasta Skoura i kontynuować trasę przez Boumalne Dades i Tamtatoucht. Trasa wiedzie przez przełęcze górskie i gwarantuje piękne widoki na wąwozy i doliny.

Opcje transportu

Samochodem

Wynajęcie samochodu jest najbardziej elastyczną i wygodną opcją. Pozwala zatrzymać się po drodze, aby podziwiać krajobrazy i małe wioski berberyjskie. Drogi są na ogół dobre, ale mogą być wąskie i kręte, szczególnie w okolicach przełęczy.

Autobusem​

CTM i inne firmy autobusowe oferują połączenia do miast, takich jak Beni Mellal, Midelt lub Rich. Aby ruszyć dalej, prawdopodobnie będzie trzeba wynająć prywatną taksówkę lub popytać o taksówkę zbiorową (grand taxis). Podróż autobusem jest najtańszą opcją, ale zajmie zdecydowanie więcej czasu.

Taksówką zbiorową (Grand Taxi)

Powszechny w Maroku środek transportu, który jest tańszą alternatywą dla wynajmu samochodu. Zazwyczaj kursują między dużymi miastami, takimi jak Azilal, Beni Mellal, Midelt i mniejszymi wioskami. Taksówki mogą być mocno zapakowane i podróż bywa niekomfortowa, ale są dobrym sposobem na podróżowanie, jeśli nie chcesz być kierowcą samemu lub szukasz oszczędności.

Najlepszy czas na wizytę

Zwiedzanie Imilchil i jezior Tislit oraz Isli najlepiej zaplanować na okres od późnej wiosny do wczesnej jesieni, czyli od maja do września. W maju i we wrześniu temperatury są łagodne, a ryzyko opadów śniegu w górach Atlasu Wysokiego niskie.

Lato (od czerwca do sierpnia) może być idealne ze względu na wyższe temperatury w regionie, chociaż w porównaniu do niżej położonych teremów, i tak jest chłodniej.

Jesień (od września do października) jest również dobrym pomysłem, szczególnie że pod koniec września odbywa się słynny Festiwal Ślubny.

W zimie (od listopada do marca) trzeba liczyć się z ryzkiem opadów śniegu i trudnych warunków na drogach, które utrudniają podróżowanie i przebywanie na świeżym powietrzu.

Ile czasu zaplanować na zwiedzanie?

Pół dnia wystarczy, aby zobaczyć oba jeziora i okolicę. W samym miasteczku nie ma nic do roboty poza wypiciem filiżanki herbaty i obserwowaniem lokalnego życia.

Zwiedzanie jezior Tislit i Isli

Jeziora znajdują się w pobliżu wioski Imilchil, na wysokości ponad 2000 metrów nad poziomem morza. Są położone stosunkowo blisko siebie (8 kilometrów) i otoczone są surowym terenem górskim.

Jezioro Tislit (często nazywane „Jeziorem Panny Młodej”) jest mniejsze i bardziej okrągłe, podczas gdy Jezioro Isli („Jezioro Pana Młodego”) jest większe i bardziej wydłużone. Jeziora są zasilane deszczem i topniejącym śniegiem z otaczających gór, a roślinność wokół jest mocno ograniczona do sezonowych traw i małych krzewów.

Na początku nie miałem pojęcia, że ​​są tam dwa jeziora. Kiedy dotarłem do jeziora Tislit, od razu zobaczyłem inną drogę gruntową i szybko sprawdziłem na mapie, dokąd prowadzi. W ten sposób odkryłem jezioro Isli. Wahałem się, czy przejazd tą droga zwykłym samochodem typu Renault Clio to dobry pomysł, ale cieszę się, że podjąłem to ryzyko. W suchych warunkach droga nie jest wymagająca i da sie ją pokonać każdym pojazdem. Jeśli szukasz spokojnego miejsca na łonie natury, to właśnie w takim jesteś!

Katedra Imsfrane nie ma nic wspólnego z budynkiem religijnym, ale jest formacją skalną, która wznosi się na wysokość 1872 metrów nad poziomem morza. Termin „katedra” w tym kontekście jest używany metaforycznie, aby opisać górujący i majestatyczny wygląd tej skały. Jest to popularny cel dla miłośników pieszych wędrówek oraz przyrody.

Jak tam dotrzeć?

Samochodem

Z Marrakeszu należy jechać drogą R210 na północny wschód w kierunku Demnate, a następnie kontynuować do Ouaouizeght drogą R304. To około 4 godziny jazdy (216 km). Z Ouaouizeght jest kolejne 57 km, a przejazd zajmuje około 1,5 godziny ze względu na zły stan drogi (bez problemu przejedziemy normalnym samochodem 2WD, takim jak Renault Clio).

Z Zaouiat Ahansal, jedź drogą R302 około 43 kilometrów. Droga jest utwardzona ale nie asfaltowa, więc powinno się liczyć około 1,5 godziny na pokonanie tego dystansu.

Autobusem/taksówką

Z Marrakeszu do Demnate możesz pojechać autobusem. Przewoźnicy tacy jak CTM obsługują tę trasę, a podróż trwa od 2,5 do 3 godzin. Aby dostać się dalej, musisz popytać miejscowych o minibusy lub negocjować przejazd taksówką. Przygotuj się na długi i męczący dzień w drodze.

Najlepszy czas na wizytę

Zaplanuj swoją podróż wiosną lub jesienią, aby uzyskać najlepsze warunki pogodowe. Zima może przynieść śnieg i lód na wyżej położonych drogach górskich, co utrudnia poruszanie się. Lato może być gorące, ale temperatury są łagodniejsze w górach.

Zawsze powinieneś mieć cieplejsze warstwy, niezależnie od pory roku. W końcu to teren górski!

Ile czasu potrzeba na trekking?

Pół dnia wystarczy, aby dostać się na szczyt katedry Imsfrane lub nawet zrobić dłuższą pętlę. Jeśli chcesz eksplorować więcej lub w wolniejszym tempie, zaplanuj jeden cały dzień.

Gdzie się zatrzymać?

Jeśli zdecydujesz się spędzić noc w tej okolicy, możesz popytać o wolny pokój w Auberge à la Cathedrale Imsfrane lub Gîte D’étape La Cathédrale.

Wejście na Katedrę Imsfrane

Wyruszyłem wcześnie z Zaouiat Ahansal i pierwszy dobry widok na skałę rozpościerał się z punktu widokowego „Vue panoramique sur la cathédrale” tuż przy drodze. Możesz go znaleźć na Google Maps. Wyglądała naprawdę imponująco i nie mogłem się doczekać, aby stanąć na szczycie!

Zaparkowałem samochód tuż obok Gite La Cathedrale, spakowałem wodę i ruszyłem na szlak. Polecam korzystanie z aplikacji Mapy.CZ, ponieważ początek szlaku nie jest wyraźnie oznaczony. Plan na ten dzień zakładał zrobienie pętli, w tym wejście na szczyt i powrót przez Wąwóz Ahansal. Całkowity dystans to 15,2 km.

Poranki w tym regionie bywają zimne, ale jak tylko zacząłem wspinaczkę, musiałem zrzucić kolejne części mojego ubrania. Szlak był dobrze widoczny i było też kilka innych wędrowców w pobliżu, więc czułem się całkowicie bezpiecznie.

Widoki były ładne i wkrótce minąłem grupę kóz. To jak wspinają się po tych stromych skałach to istne szaleństwo. W pewnym momencie zaczęło być bardziej stromo i już myślałem, że to początek trudniejszej wspinaczki, ale był to tylko krótki odcinek. Szlak znów się spłaszczył i stopniowo prowadził w górę po zboczu skały.

W końcu dotarłem na szczyt i byłem tam tylko ja i lokalny sprzedawca. Widoki zapierały dech w piersiach! Poczułem też chęć docenienia faktu, że facet wszedł aż tutaj, żeby sprzedawać gorącą herbatę, napoje i przekąski, więc kupiłem sok i paczkę orzechów włoskich.

W drodze w dół wybrałem inną ścieżkę, po drugiej stronie góry. Schodziłem szybko i spotkałem tylko dwie osoby idące w przeciwnym kierunku. Gdy dotarłem do skrzyżowania szlaków, postanowiłem skręcić w prawo i udać się w stronę wąwozu Ahansal. Niestety, nie było to dokładnie to, czego się spodziewałem, ponieważ zamiast zejścia do kanionu, szlak zaprowadził mnie do punktu widokowego. Na szczęście, okazał się on piękny 🙂

Wróciłem tą samą drogą do rozwidlenia szlaków i skręciłem w prawo, w dół do kanionu. Niestety, była tam kolejna przeszkoda – rwący strumień do przejścia! Nie chciałem zamoczyć butów, ani przechodzić boso. Jakoś udało mi się przejść kawałek dalej po krawędzi skał, ale kiedy myślałem, że najgorsze już za mną, znów dotarłem do punktu, w którym przejście przez strumień było jedynym rozwiązaniem. Przeszedłem w butach!

Wkrótce dołączyłem do głównej drogi, którą jechałem rano autem. Ostatnie metry do samochodu były dość nudne i męczące. Nie było absolutnie żadnego ruchu, więc nie mogłem złapać podwózki. Minąłem popularne miejsce, które widziałem wiele razy na Instagramie, z wrakiem samochodu.

W końcu dotarłem do swojego auta, kupiłem chipsy i tonik w pobliskim sklepie i ruszyłem w kierunku Ouaouizeght. Wędrówka do Katedry Imsfrane z pewnością była warto poświęconego czasu!

Zaouiat Ahansal to mała, odległa wioska położona w górach Atlasu Wysokiego w Maroku. Jej nazwa pochodzi od lokalnej „zaouia” (szkoły religijnej lub klasztoru) założonej przez Sidi Saida Ahansala, szanowanego uczonego islamskiego i świętego.

Religijne korzenie wioski sięgają XVI wieku, kiedy wioska stała się duchowym centrum dla okolicznych plemion berberyjskich. Sidi Said Ahansal założył zakon religijny, który przyciągnął zwolenników z regionu Atlasu Wysokiego. Dziś religijne znaczenie wioski pozostaje kluczowym elementem jej tożsamości.

Ludność Zaouiat Ahansal to w przeważającej mierze berberowie, a lokalna kultura jest głęboko zakorzeniona w tradycyjnych zwyczajach, języku i sposobach życia. Festiwale, odzież i rzemiosło pozostają istotnymi częściami codziennego życia, chociaż mieszkańcy powoli dostosowują się do współczesnego świata.

Zaouiat Ahansal otoczona jest wysokimi szczytami, surowymi dolinami i rzeką Assif Ahansal. Obszar ten jest częścią centralnego pasma górskiego Atlasu Wysokiego i słynie z dziewiczej przyrody, co czyni go popularnym celem podróży dla turystów, wspinaczy i piechurów.

Jeśli chodzi o wspinaczkę skałkową, pobliski wąwóz Taghia zyskał reputację jednego z najlepszych miejsc w kraju. Strome wapienne ściany oferują różnorodne trasy. Ze względu na złożoność i trudność wielu z nich, Taghia przyciąga poważnych wspinaczy, w tym profesjonalistów z całego świata. Wąwóz jest często porównywany do podobnych miejsc w Europie i został opisany jako „raj” dla wspinaczy na dużych ścianach. Izolacja tego miejsca oznacza, że ​​nowoczesne udogodnienia są ograniczone, co zwiększa atrakcyjność dla tych, którzy szukają wciągającej przygody w naturalnym, niezagospodarowanym wydaniu.

Jak tam dotrzeć?

Dotarcie do Zaouiat Ahansal, wymaga dobrego planowania ze względu na jej odizolowane położenie i brak bezpośrednich opcji transportu. Podróż przez surowe, górskie krajobrazy Maroka gwarantuje jednak wyjątkowe doświadczenia. Najczęstszym punktem początkowym dla podróżnych udających się do Zaouiat Ahansal jest Marrakesz, najbliższe duże miasto z międzynarodowym lotniskiem i dobrze rozwiniętą infrastrukturą. Z Marrakeszu masz dwie główne opcje: wypożyczenie samochodu lub skorzystanie z transportu publicznego, chociaż ta druga opcja będzie wymagała wielu etapów.

Samochodem

Wynajęcie samochodu jest najbardziej elastycznym i wydajnym sposobem dotarcia do Zaouiat Ahansal, ponieważ daje Ci kontrolę nad podróżą i pozwala zwiedzać okolicę we własnym tempie. Podróż samochodem z Marrakeszu trwa około 5-7 godzin, w zależności od warunków drogowych i tego co chcesz zobaczyć po drodze.

Z Marrakeszu kieruj się na północny wschód w stronę miasta Azilal. Podążaj drogą R210 w kierunku Demnate, a następnie skręć na drogę R304, która przebiega przez oszałamiający górzysty teren. Po dotarciu do Azilal kontynuuj w kierunku Ait M’Hamed i kieruj się do Zaouiat Ahansal wąską drogą R302.

Transport publiczny

Mimo że możliwości są ograniczone, dotarcie do Zaouiat Ahansal możliwe jest poprzez skorzystanie z autobusów lub taksówek współdzielonych z innymi pasażerami (grand taxi), choć potrwa to dłużej i może wymagać cierpliwości 🙂

Pierwszym krokiem będzie autobus z Marrakeszu do Azilal. Trasę tę obsługuje kilka firm, a podróż trwa około 4-5 godzin. Autobusy do Azilal odjeżdżają z głównego dworca autobusowego w Marrakeszu (Gare Routière).

Następnie, znajdź taksówkę współdzieloną (grand taxi) z Azilal do Ait M’Hamed. Pojazdy te bywają tłoczne i są mniej wygodne niż autobusy.

W Ait M’Hamed popytaj o dostępne taksówki lub pojazdy 4×4, które zabiorą Cię do Zaouiat Ahansal. Im mniej chętnych na taką podróż, tym więcej będzie Cię to kosztować.

Alternatywnie możesz wynająć przewodnika i zorganizować kilkudniową wędrówkę z Ait M’Hamed lub innej pobliskiej wioski do Zaouiat Ahansal. Opcja dla piechurów 🙂

Najlepszy czas na wizytę

Zaplanuj swoją podróż wiosną lub jesienią. Zima może przynieść śnieg i lód na wyżej położonych drogach górskie, co utrudnia poruszanie się po okolicy. Lato może być gorące, ale temperatury są łagodniejsze w górach.

Zawsze powinieneś mieć kilka cieplejszych warstw, niezależnie od pory roku. W końcu to góry!

Jak długo pozostać w okolicy?

Jeden dzień wystarczy, jeśli planujesz po prostu pojechać do Wąwozu Taghia i wybrać się tam na pieszą wędrówkę. Powinieneś zaplanować zdecydowanie więcej czasu, jeśli zamierzasz się wspinać.

Gdzie się zatrzymać?

W Zaouiat Ahansal jest kilka prostych pensjonatów. Noc spędziłem w AUBERGE Kasbah Ouad Ahanssal. Lokalizacja jest wspaniała, podobnie jak widoki wokół obiektu. Prysznic zawsze miał ciepłą wodę, a kolacja była pyszna.

Co robić w wąwozie Taghia?

Przejście Berberów (Passage Berbere)

Cudowne miejsce do odkrycia, ale nie dla osób, które mają lęk wysokości lub obawiają się ekspozycji. Lepiej rozpocząć trekking rano, kiedy jest chłodniej. Dobre buty i ciepła warstwa odzieży to konieczność. Unikaj chodzenia w pojedynkę, na wypadek gdyby coś poszło nie tak. Zatrudnienie przewodnika może być dobrym pomysłem. Jeśli jednak idziesz na własną rękę, podążaj szlakiem widocznym w aplikacji Mapy.cz. Pierwszy odcinek jest średnio trudny. Wymaga użycia rąk, ale nic wielkiego. Przejście Berberów to jednak zupełnie inna historia i nie zdecydowałem się na jego przejście. Mój lęk wysokości wygrał. Przejście zostało zbudowane z patyków i kamieni podczas kolonizacji Maroka, aby marokańscy żołnierze mogli uciec przed wrogą armią. Nie wygląda zbyt stabilnie!

Przejazd z Zaouiat Ahansal do Taghia

Droga gruntowa łącząca te dwie wioski jest bardzo wąska, więc możesz mieć pewne problemy, jeśli nadjedzie samochód z naprzeciwka. Odległość wynosi około 9 kilometrów, a widoki są po prostu zapierające dech w piersiach! Z obu stron otaczały mnie wysokie ściany skalne. Przy dobrych warunkach pogodowych droga jest przejezdna dla standardowego samochodu z napędem na 2 koła (w moim przypadku było to Renault Clio). Kiedy przejeżdżałem przez wioskę po drodze, napotkałem niestety dość agresywne dzieciaki, które chciały pieniędzy i uderzały rękami w szyby samochodu. Takie chwile sprawiają, że sceptycznie podchodzę do podróży do Maroka, ale na szczęście ostatecznie radosne uczucia biorą górę. Jeśli przydarzy Ci się podobna sytuacja, zamknij drzwi auta na klucz i powoli jedź do przodu. Nie dawaj tym dzieciakom żadnych pieniędzy bo to tylko zachęci ich do podobnych akcji!

Kanion Tazart

W drodze powrotnej z Taghia rozejrzyj się za małą wioską z kilkoma domami po lewej stronie. Zatrzymaj samochód w zatoczce kilkanaście metrów wcześniej i ruszaj do kanionu! Podążaj wyschniętym korytem rzeki i w razie wątpliwości sprawdzaj swoją pozycję na Mapy.CZ.

Wąwóz jest zupełnie inny niż ten wokół Przejścia Berberów i spacer po nim był o wiele łatwiejszy. W pewnym momencie, ponieważ robiło się późno, postanowiłem zawrócić i wrócić tą samą drogą. Zdecydowanie należy unikać tego miejsca w przypadku deszczowej pogody ze względu na ryzyko gwałtownych zalań.

Inne wędrówki

W okolicy jest wiele innych możliwości pieszych wędrówek, zarówno jednodniowych i wielodniowych, wliczając wejścia na szczyty powyżej 3000 metrów nad poziomem morza. Szlaki jednak nie są oznakowane i zdecydowanie zaleca się wynajęcie przewodnika lub przynajmniej skonsultowanie się z nim swoich planów przed wyruszeniem.

Tafraoute to małe miasteczko w południowym Maroku, położone w górach Antyatlas w regionie Souss-Massa. Jego historia jest głęboko związana z położeniem i dziedzictwem berberyjskim.

Prehistoryczne ryty skalne i petroglify znalezione w tym rejonie sugerują, że pierwsi osadnicy mieszkali tutaj już w okresie neolitu. Ryty te przedstawiają zwierzęta, takie jak gazele, bydło i żyrafy, pokazując, że region ten był kiedyś bardziej zielony.

Miasto leży w sercu regionu zamieszkanego głównie przez Berberów, znanych również jako lud Amazigh, rdzennych mieszkańców Afryki Północnej. Berberowie z Tafraoute mają długą historię walki o swoje. Stawiali oni opór zewnętrznym rządom, w tym podbojom fenickim, rzymskim i arabskim, zachowując swój odrębny język, kulturę i tradycje. Przez stulecia ludzie z tego obszaru byli znani ze swojego półkoczowniczego trybu życia, rolnictwa i wykorzystania szlaków handlowych przez Saharę.

Wraz z przybyciem islamu w VII i VIII wieku, Tafraoute, podobnie jak inne części Maroka, stopniowo przyjęło nową religię. Jednak górzysty i odizolowany charakter regionu pozwolił lokalnej ludności berberyjskiej zachować pewien stopień autonomii. Podczas rządów dynastii Almorawidów i Almohadów (XI–XIII wiek) Tafraoute pozostało częścią szerszego królestwa marokańskiego, ale ze względu na swoje odległe położenie znajdowało się w dużej mierze na peryferiach konfliktów politycznych i wojskowych.

Maroko stało się francuskim protektoratem w 1912 r., chociaż region Antyatlasu pozostawał trudny do kontrolowania przez władze francuskie. Tafraoute, ze swoim nierównym terenem, było naturalnym schronieniem dla tych, którzy stawiali opór kolonialnym rządom. Miasto i otaczające je wioski odegrały rolę w berberyjskich ruchach oporu, szczególnie w latach 20. i 30. XX wieku. Berberyjskie plemiona w tym regionie próbowały być niezależne, a wiele z nich zbuntowało się przeciwko francuskim rządom. Kolonizacja Maroka przyniosła pewien rozwój infrastruktury, np. drogi i szkoły, ale Antyatlas pozostał stosunkowo odizolowany w porównaniu z innymi częściami kraju.

Po uzyskaniu przez Maroko niepodległości w 1956 r. Tafraoute stało się częścią nowo zjednoczonego państwa. Nadal jednak było stosunkowo odizolowane i słabo rozwinięte. W połowie XX wieku wielu mieszkańców Tafraoute wyemigrowało do ośrodków miejskich, takich jak Casablanca, lub za granicę, zwłaszcza do Francji, w poszukiwaniu możliwości ekonomicznych. Doprowadziło to do powstania silnej diaspory Tafraoute, szczególnie w Europie. W ostatnich dekadach Tafraoute zyskało uznanie jako cel podróży turystycznych, znane z oszałamiających krajobrazów granitowych gór, doliny Ameln i tradycyjnej kultury berberyjskiej.

Jak tam dotrzeć?

Z Agadiru:

Autobusem:

Autobusy obsługiwane przez firmy takie jak CTM i Supratours kursują regularnie między Agadirem a Tafraoute. Jest to niedroga i wygodna opcja.

Taksówką (Grand Taxi):

Taksówki współdzielone z innymi pasażerami są szybszą, ale mniej wygodną opcją niż autobus. Zazwyczaj trzeba trochę poczekać, aż taksówka się zapełni.

Wynajętym samochodem:

Wynajęcie samochodu da Ci największą elastyczność w eksplorowaniu pięknych krajobrazów po drodze, takich jak góry Antyatlas. Trasa jest malownicza, ale obejmuje kręte drogi. Dystans to około 165 km, a podróż trwa 3 godziny.

Jeśli zdecydujesz się ruszyć z Agadiru, polecam skorzystanie z usług Click’n’Go Car Rental. Mili panowie i łatwo się z nimi skontaktować na WhatsApp. Wynająłem Renault Clio na cały miesiąc i dostałem dobrą cenę.

Z Marrakeszu:

Autobusem:

Nie ma bezpośrednich autobusów z Marrakeszu do Tafraoute. Najpierw musisz wsiąść do autobusu do Agadiru (około 3 godzin), a następnie kontynuować podróż z Agadiru do Tafraoute autobusem lub taksówką.

Wynajętym samochodem:

Jazda samochodem jest najbardziej elastyczną opcją. Trasa prowadzi przez góry Antyatlasu, oferując oszałamiające krajobrazy. Odległość wynosi około 380 km, a podróż trwa około 6 godzin.

Kiedy odwiedzić Tafraoute?

Najlepszy czas na zwiedzanie to okres od lutego do kwietnia. Panuje wtedy łagodna i przyjemna pogoda z komfortowymi temperaturami w ciągu dnia, zwykle wahającymi się od 18°C ​​do 25°C. Jest to idealne miejsce na zajęcia na świeżym powietrzu, takie jak wędrówki po górach Antyatlasu lub okolicznych dolinach oraz zwiedzanie wąwozu Ait Mansour. Inną atrakcją wizyty w Tafraoute w tym czasie jest Festiwal Kwitnących Migdałów, podczas którego migdałowce w Dolinie Ameln są w pełnym rozkwicie. Tworzy to spektakl różowych i białych kwiatów, a sam festiwal obfituje w tradycyjną berberyjską muzykę, taniec i lokalne rzemiosło.

Tafraoute, podobnie jak wiele części południowego Maroka, może być niezwykle gorące w miesiącach letnich, a temperatury często przekraczają 40°C w lipcu i sierpniu. Upał może sprawić, że zajęcia na świeżym powietrzu będą niekomfortowe i ograniczą eksplorację.

Jeśli wiosna nie wchodzi w grę, okres od września do listopada to kolejny dobry czas na wizytę. Temperatury stają się przyjemniejsze do wędrówek i zwiedzania.

Gdzie się zatrzymać?

Zatrzymałem się w Azur Tafraout. Obiekt jest położony nieco dalej od centrum miasta, w bardzo spokojnej okolicy, blisko wzgórz, ale wciąż w odległości spaceru od restauracji. Pokój był czysty i przytulny, a śniadanie serwowane rano było smaczne.

Jak długo zostać w Tafraoute?

Zwiedzanie Tafraoute i przejazd przez wąwóz Ait Mansour można zaliczyć w jeden bardzo długi dzień. Jeśli chcesz zaplanować dłuższy trekking po okolicy, to potrzebne będą co najmniej dwa dni.

Jak się poruszać?

Najlepiej jest mieć samochód, ale jeśli lubisz dłuższe spacery, to i tak będziesz mógł zobaczyć miejsca wokół Tafraoute, ponieważ nie są one od siebie bardzo oddalone. Możesz nawet wybrać się na pieszą wycieczkę do Painted Rocks, ale uważaj na pogodę, bo krajobrazy przypominają pustynię i trudno o cień. Polecam korzystanie z aplikacji Mapy.CZ, aby monitorować swoje położenie i mieć pewność, że się nie zgubisz.

Co zobaczyć w Taroudant?

La Maison Berbère Traditionnelle de Tazka

Ekscytujące miejsce, w którym można dowiedzieć się wiele o życiu Berberów i zobaczyć tradycyjny dom z jego wyposażeniem. Właściciel jest bardzo miły i chętnie opowiada o obecnej sytuacji w lokalnej społeczności. Pokazał również stare gliniane garnki, narzędzia i wystrój domu, a także podzielił się szczegółami na temat tego, jak dzieci się uczyły, gdzie spały i jak zwierzęta gospodarskie, które trzymano na parterze, utrzymywały ciepło w salonie i kuchni.

Na drzwiach jest numer telefonu, więc jeśli nie widzisz nikogo w pobliżu, po prostu zadzwoń i poczekaj chwilę.

Dolina Tafraout

To wspaniałe miejsce z bardzo pięknymi formacjami skalnymi i szlakami po gajach palmowych. Niedaleko La Maison Berbère Traditionnelle de Tazka znajdziesz wyrzeźbioną gazelę, o której mówi się, że jest przykładem prehistorycznych rycin skalnych. Nie jestem przekonany, czy naprawdę jest prehistoryczna, ale w każdym razie, świetnie się bawiłem szukając jej.

Podążaj ścieżką dalej na południe, mając w oddali drogę R104 po prawej stronie. Wkrótce, po lewej stronie, zauważysz szeroką ścieżkę wiodącą w górę. W pewnym momencie znika, ale jeśli przedostaniesz sie wyżej po głazach, dotrzesz do imponującego punktu widokowego na dolinę.

Meczet Aday

Piękny meczet, który kontrastuje ze skalistym krajobrazem i jest otoczony starymi, tradycyjnymi domami.

Dom Touareg

Popularny sklep pełen kolorów i pięknych przedmiotów, np. dywanów, biżuterii itp. Właściciel może dla Ciebie zdobyć wszystko, czego potrzebujesz i jest wspaniałą osobą, która przesadnie nie namawia do kupna czegokolwiek i nie wywiera presji (co w Maroku jest dość powrzechne).

Finger Mountains / Czapka Napoleona

Ta kultowa formacja skalna została nazwana na cześć podobieństwa do słynnego kapelusza Napoleona. Powiedzmy, że podobieństwo jest nieco naciągane.

Painted Rocks / Pomalowane skały

Dzieło belgijskiego artysty Jeana Verame. Ich tworzenie trwało trzy miesiące i wymagało użycia aż 18 ton farby. Są one powszechnie znane jako niebieskie skały, jednak w rzeczywistości są wielokolorowe (różowe, czerwone, czarne, żółte i pomarańczowe).

Droga dojazdowa jest żwirowa, ale bez problemu przejezdna się dla samochodów z napędem na 2 koła.

Wąwóz Ait Mansour

Oszałamiający cud natury, znane z dramatycznych formacji skalnych i bujnych gajów palmowych. Wąwóz prezentuje uderzający kontrast między jałowymi, suchymi górami a zielenią oazy w jego wnętrzu.

Ait Mansour znajduje się około 30 km na południowy wschód od Tafraoute, co czyni je spokojnym i mniej turystycznym miejscem.

Podążałem drogą R107 i tuż przed Painted Rocks skręciłem w lewo w kierunku Ait Mansour. Droga była bardzo kręta, ale ruch był minimalny. Z każdym kilometrem widoki stawały się coraz bardziej spektakularne. Wąwóz charakteryzuje czerwonymi i różowymi granitowymi skałami, które dramatycznie wznoszą się po obu stronach doliny. Krajobraz jest mieszanką skalistego terenu i pełnych roślinności oaz, z palmami, gajami oliwnymi i małymi działkami rolnymi zasilanymi naturalnymi źródłami.

Zatrzymałem się na chwilę w Ait Mansour, aby napić się kawy i pospacerować wśród palm. Oaza jest nawadniana przez rzekę, która przepływa przez wąwozy.

Obszar wokół Ait Mansour jest domem dla tradycyjnych społeczności Amazigh (Berberów). Małe wioski są rozsiane po całym wąwozie, gdzie miejscowi mieszkają w domach z cegły mułowej i zajmują się rolnictwem na własne potrzeby.

Z Ait Mansour kontynuowałem jazdę w kierunku Gdour, a następnie skręciłem w prawo, aby kontynuować pętlę przez Ait Bou Nouh i Ait Ou Said, a na końcu ponownie połączyć się z drogą R107. Była to z pewnością jedna z najlepszych tras, jakie odbyłem w Maroku!

Cała pętla ma około 100 km długości, a podróż trwa około 3 godzin. Nie spiesz się jednak i planuj dużo postojów!

Taroudant to historyczne miasto położone w południowym Maroku, które uważa się za podobne do Marrakeszu, choć jest mniejsze i mniej hałaśliwe. Położone jest na tle oszałamiających gór Atlas i jest otoczone dobrze zachowanymi murami, które nadają ufortyfikowany, średniowieczny charakter. W przeciwieństwie do Marrakeszu jest tu mniej turystów, co gwarantuje bardziej autentyczne doświadczenie prawdziwego życia w Maroku.

Historia Taroudant sięga czasów starożytnych, kiedy tereny te zamieszkiwali berberowie. Miasto zyskało na znaczeniu w XI wieku za czasów dynastii Almorawidów, którzy wykorzystywali je jako bazę wojskową ze względu na strategiczne położenie w dolinie Sus. Jednak to w XVI wieku za panowania dynastii Saadytów Taroudant naprawdę rozkwitł. Sułtan Mohammed asz-Szejk przekształcił miasto w centrum administracyjne i wojskowe. Zbudował imponujące mury i fortyfikacje, które stoją do dziś, a w mieście kwitł handel, dzięki korzystnemu położeniu na ważnych szlakach karawanowych łączących Saharę z wybrzeżem Atlantyku. W kolejnych stuleciach miasto przeżywało okresy upadku, szczególnie po przeniesieniu stolicy do Marrakeszu. Taroudant zachował jednak swoje znaczenie regionalne, zwłaszcza jako centrum rolnictwa.

Jak tam dotrzeć?

Samolotem:

Najbliższym dużym lotniskiem jest Agadir Al Massira Airport (AGA), oddalone o około 65 kilometrów. Możesz wziąć taksówkę, zorganizować prywatny transfer lub wynająć samochód z lotniska i do Taroudant udać się samodzielnie. Podróż trwa około 1 do 1,5 godziny.

Autobusem:

Regularne autobusy kursują z Agadiru do Taroudant i są obsługiwane przez firmy takie jak CTM i Supratours. Dostępne sa również połączenia autobusowe z Marrakeszu a podróż trwa od 4 do 5 godzin.

Samochodem:

Trasa z Agadiru do Taroudant jest łatwa i malownicza, a przejazd zajmuje około 1,5 godziny (82 km). Z Marrakeszu będzie to około 3,5 – 4 godziny (270 km).

Jeśli zdecydujesz się wyjechać z Agadiru, polecam skorzystanie z usług wyspożyczalni Click’n’Go Car Rental. Bardzo sympatyczna obsługa i łatwy kontakt poprzez WhatsApp. Wynająłem Renault Clio na cały miesiąc i dostałem dobrą cenę.

Taksówką:

W Maroku taksówki współdzielone, znane również jako „grand taxis”, kursują na dłuższych trasach między miastami. Możesz kupić miejsce w jednej z nich wyruszając z Agadiru lub Marrakeszu bezpośrednio do Taroudant.

Pociągiem:

Nie ma bezpośredniego połączenia kolejowego do Taroudant. Najbliższe stacje kolejowe znajdują się w Marrakeszu lub Agadirze, skąd trzeba kontynować podróż innym środkiem transportu.

Najlepszy czas na wizytę

Najlepszy czas na odwiedzenie Taroudant to wiosna (od marca do maja) i jesień (od września do listopada). W tych porach roku temperatury są optymalne i wahają się zazwyczaj między 20°C a 30°C, co jest idealne do zwiedzania miasta i jego okolic.

Zima (od grudnia do lutego) to również dobry czas na wizytę, ponieważ temperatury są wówczas niższe, zwłaszcza wieczorami, ale nadal łagodne w porównaniu do wielu innych miejsc.

Lato (od czerwca do sierpnia) jest zazwyczaj gorące, a temperatury często przekraczają 35°C, co może być niekomfortowe dla tych, którzy nie przepadają za upałami. Z drugiej strony jest to niski sezon turystyczny, więc będzie mniej turystów i łatwiej znaleźć lepsze oferty zakwaterowania.

Gdzie się zatrzymać?

Zatrzymałem się w Chambres d’Hôtes les Amis. Obiekt znajduje się w odległości spaceru od murów miejskich, a jeśli masz samochód, możesz go zaparkować w wąskiej uliczce obok budynku. Pokój był czysty i przytulny, podobnie jak wspólna łazienka. Dobre śniadanie serwowane jest na tarasie na dachu. Jedynym minusem był słaby sygnał WIFI w pokoju.

Jak długo tam zostać?

Jeden cały dzień wystarczy, aby wygodnie zwiedzić miasto, a jeśli masz ochotę, możesz nawet wybrać się na kilkugodzinną wycieczkę do Kasby Tiout.

Jak się poruszać po mieście?

Medina znajduje się wewnątrz imponujących murów miejskich i można ją łatwo zwiedzić pieszo. Aby dotrzeć do Kasby Tiout, będziesz potrzebować wypożyczonego samochodu lub taksówki.

Co zobaczyć w Taroudant?

Pierwszym znaczącym punktem, do którego dotarłem, kierując się w stronę centrum, była brama Bab Taryunt, historyczne zachodnie wejście do miasta. Kilkaset metrów dalej, idąc Boulevard Mohammed V, znajduje się Plac Assarag. To tradycyjny marokański plac ze straganami, restauracjami oraz bryczkami, którymi można się przejechać. Mówi się, że jest to miniaturowa wersja placu Jemaa el-Fnaa w Marrakeszu, no ale bez przesady 🙂

Innym wartym wspomnienia placem jest Plac 20 Sierpnia , położony tuż za murami miasta. To duży obszar z fontanną na środku. W pobliżu znajduje się Bab El Kasbah, kolejna imponująca brama miejska.

Zbudowana przez Moulay Ismail, historyczna część Kasby jest obecnie biedną, ale bezpieczną dzielnicą mieszkalną z wąskimi uliczkami prowadzącymi do małych placów i ślepych zaułków. Ogród Kasby (Kasbah Garden) został stworzony przez Hotel Palais Salam, ale wydaje się, że jego utrzymywanie zostało porzucone.

Ruszyłem dalej do Ogrodu Brahim Roudani (Brahim Roudani Garden) i chciałem sprawdzić fontannę (Fontaine Passage Palmeraie), ale ta nie działała już ponoć od dłuższego czasu.

Podsumowując, najlepsze, co Taroudant ma do zaoferowania, to jego mury. Spacer wzdłuż nich, podziwianie wspaniałych bram miejskich, picie miętowej herbaty w jednej z kawiarni i po prostu obserwowanie lokalnego życia sprawi, że dzień spędzony w mieście będzie zaliczony do udanych!

Co zobaczyć w okolicy Taroudant?

Kasba Tiout

Stojąca na szczycie wzgórza, ta majestatyczna kasba jest pozostałością po okresie Saadytów (XVI wiek). U podstawy kasby znajduje się gaj palmowy przypominający labirynt. Rosną tu również pomarańcze i granaty, a wszystko poprzecinane jest kanałami irygacyjnymi. Zaraz po przybyciu zostanie Ci zaoferowane oprowadzanie z przewodnikiem lub przejażdżki na osłach. Niektórzy przewodnicy są bardzo nachalni! Na górze jest panoramiczna restauracja serwująca tradycyjne dania berberyjskie. Kasba znajduje się 30 km od Taroudant na trasie do Tata.

Casablanca to tętniąca życiem metropolia w Maroku, z niezwykle bogatą historią. Obszar wokół miasta był zamieszkany co najmniej od VII wieku p.n.e. Berberowie, rdzenni mieszkańcy Afryki Północnej, byli jednymi z pierwszych, którzy się tu osiedlili.

Fenicjanie założyli w regionie swój punkt handlowy, a kolejny stworzyli Rzymianie, którzy nazwali go Anfa. W VIII wieku Anfa stała się ważnym portem dla berberyjskiego królestwa Barghawata.

W XV wieku portugalscy kupcy i piraci często atakowali Anfę. W 1468 roku Portugalczycy zniszczyli miasto z powodu szerzącego się piractwa.

W 1515 roku Portugalczycy przystąpili do odbudowy i nową osadę nazwali Casa Branca, co oznacza „Biały Dom”. Utrzymywali w nim kontrolę do początku XVIII wieku, po czym opuścili je, z powodu trzęsienia ziemi i ciągłych konfliktów.

Sułtan Mohammed ben Abdallah z dynastii Alawitów przebudował miasto pod koniec XVIII wieku i zmienił jego nazwę na Dar el-Beida, co również oznaczało „Biały Dom”, ale po arabsku.

W 1912 r. Casablanca stała się częścią francuskiego protektoratu Maroka. Pod francuską administracją miasto przeszło znaczną modernizację i rozbudowę.

Po uzyskaniu przez Maroko niepodległości od Francji w 1956 r. Casablanca stała się ekonomiczną stolicą kraju. Miasto rozwinęło się również jako centrum kulturalne, symbolizujące nowoczesność i postęp. Słynny film „Casablanca” z 1942 r., choć faktycznie nie był nawet kręcony w Maroku, jeszcze bardziej zromantyzował miasto w pop kulturze.

Obecnie Casablanca jest największym miastem Maroka i kluczowym centrum finansowym Afryki. Znajdują się tam takie kultowe zabytki jak Meczet Hassana II, jeden z największych meczetów na świecie, oraz tętniąca życiem nadmorska dzielnica Corniche. Niestety miasto ma złą reputację, jako dość brudne i chaotycznie i niestety, to wszystko jest prawdą.

Jak dotrzeć do Casablanki?

Samolotem:

Zarezerwuj lot na Mohammed V International Airport (CMN). Wiele linii lotniczych oferuje bezpośrednie loty z różnych rejonów świata.

Pociągiem:

Jeśli jesteś już w Maroku, możesz dojechać pociągiem z miast takich jak Marrakesz, Rabat lub Fez. Wysiądź na dworcu Casa Voyageurs lub Casa Port. ONCF jest krajowym przewoźnikiem kolejowym i zapewnia regularne i wygodne połączenia.

Autobusem:

Kilka firm autobusowych, takich jak CTM i Supratours, oferuje trasy do Casablanki z różnych marokańskich miast. Autobusy zazwyczaj przyjeżdżają na Gare Routière de Casablanca, skąd można wziąć taksówkę lub lokalny autobus do centrum miasta.

Samochodem:

Jeśli wolisz podróżować na własną rękę, główne autostrady, takie jak A3 i A7, łączą Casablankę z innymi miastami Maroka. Możesz wypożyczyć samochód w międzynarodowych jak i lokalnych firmach. Upewnij się, że masz ważne prawo jazdy i zapoznaj się z lokalnymi przepisami drogowymi. Po Maroku jeździ się całkiem przyjemnie.

Najlepszy czas na wizytę

Casablankę najlepiej zwiedzać wiosną (od kwietnia do czerwca) i jesienią (od września do listopada). Temperatury są przyjemne i zazwyczaj wahają się od 15°C do 25°C.

Latem (lipiec-sierpień) w Casablance jest cieplej, a temperatury często przekraczają 30°C. Choć nie jest tak gorąco jak w głębi kraju, wilgotność może być wysoka, co sprawia, że ​​zwiedzanie jest mniej komfortowe.

Zima (od grudnia do lutego) przynosi chłodniejszą pogodę z temperaturami od 8°C do 18°C. Chociaż nadal jest to dobry czas na zwiedzanie, niektóre dni mogą być deszczowe lub wietrzne.

Gdzie się zatrzymać?

Moją bazą było małe mieszkanie w Stayhere Casablanca – Gauthier 1 – Modern Residence, ładnie położone w pobliżu Arab League Park. Pokój i łazienka były czyste, ale były ciągłe problemy z prądem. Personel był naprawdę pomocny i robił, co mógł, aby to rozwiązać.

Jak długo tam zostać?

Dwa dni wystarczą, aby odkryć główne atrakcje i wybrać się na długi spacer wzdłuż promenady. Casablanca jest bardzo brudnym i zanieczyszczonym miastem, więc nie chcesz tam zostać zbyt długo. W Maroku są dużo piękniejsze miejsca!

Jak się poruszać po mieście?

Casablanca ma wydajny system tramwajowy, który łączy różne części miasta. Petit taxis to małe pojazdy kursujące w obrębie miasta. Grand taxis raczej pokonują dłuższe trasy, ale oczywiście wszystko jest do negocjacji. Dostępne są również autobusy publiczne, chociaż trudno zorientować się w trasach i rozkładach jazdy.

Co zobaczyć w Casablance?

Dzień 1

Wyruszyłem na zwiedzanie bardzo wcześnie rano bo lubię obserwować jak miasto budzi się do życia. Mohammed V Boulevard to jedna z ulic w mieście, na której znajdują się piękne i okazałe budynki z epoki kolonialnej w stylu Art Deco, w tym słynne kino Rialto, które zostało ukończone w 1929 roku według projektu francuskiego architekta Pierre’a Jabina.

Po szybkim śniadaniu w postaci croissanta z kawą wziąłem taksówkę do największej atrakcji miasta: Meczetu Hassana II. Jego historia jest głęboko spleciona z wizją króla Hassana II, który chciał stworzyć budynek-pomnik odzwierciedlający religijne i kulturowe dziedzictwo Maroka, a jednocześnie wyróżniający się na arenie międzynarodowej. Pomysł na meczet zrodził się w latach 80. XX wieku.

Położony na cyplu z widokiem na Ocean Atlantycki, meczet miał symbolizować połączenie niebios z ziemią, temat centralny dla wiary islamskiej. Budowa rozpoczęła się w 1986 roku i była ogromnym przedsięwzięciem, przy którym pracowało tysiące pracowników z całego Maroka. Projekt trwał siedem lat, a meczet został ostatecznie otwarty 30 sierpnia 1993 roku, na czas obchodów urodzin zmarłego króla.

Budowa meczetu była powodem dumy narodowej, a wielu Marokańczyków przyczyniło się do jego finansowania poprzez publiczne darowizny. Pod względem architektonicznym Meczet Hassana II jest arcydziełem, które łączy tradycyjny islamski design z nowoczesną inżynierią. Projekt meczetu był dziełem francuskiego architekta Michela Pinseau, który ściśle współpracował z marokańskimi rzemieślnikami. Meczet charakteryzuje się misternymi mozaikami, rzeźbionym tynkiem i stolarką, wykonanymi z niezwykłą precyzją. Minaret, który wznosi się na 210 metrów, co czyni go najwyższym na świecie. Jest on również wyposażony w wiązkę laserową skierowaną w stronę Mekki, czyli kierunku, w którym modlą się muzułmanie.

Szklana podłoga w niektórych częściach meczetu pozwala wiernym zobaczyć fale oceanu pod nimi, wzmacniając poczucie połączenia między tym, co ziemskie, a tym, co boskie. Meczet jest również wyposażony w nowoczesne udogodnienia, w tym podgrzewane podłogi, rozsuwane dachy i zaawansowane systemy dźwiękowe, zapewniające wiernym komfort przy jednoczesnym zachowaniu świętej atmosfery. Może pomieścić do 105.000 wiernych (25.000 wewnątrz i 80.000 na dziedzińcu).

Zwiedzanie z przewodnikiem trwa około godziny i jest obowiązkowe, jeśli chcesz zobaczyć wnętrze. Obejmuje ono salę modlitewną, salę minaretu i salę ablucji. Koszt dla obcokrajowców to 130 MAD. Godziny otwarcia są różne, więc najlepiej sprawdzić je na stronie internetowej TUTAJ. Obok kasy biletowej znajduje się również małe muzeum, w którym można zabić czas, czekając na rozpoczęcie wycieczki.

Z meczetu można wybrać się na długi spacer wzdłuż promenady w kierunku tarasu widokowego Al Âank i latarni morskiej El Hank. Oszałamiające widoki na miasto i Ocean Atlantycki są gwarantowane. Mówi się również, że latarnia morska jest jednym z najlepszych miejsc w Casablance do oglądania zachodu słońca. Została oddana do użytku w 1920 roku i pomogła w rozwoju miasta, ponieważ ułatwiała dostęp do portu, który wcześniej był uważany za niebezpieczny. W październiku 2023 roku nie można było się na nią wspiąć, ale widziałem komentarze, że ​​kiedyś była otwarta dla turystów.

Spacer można kontynuować wzdłuż Boulevard de l’Océan Atlantique do plaż: Lalla Meryem, Aïn Diab i  Madame Choual. Następnie wróć małą taksówką z powrotem do centrum miasta, na Plac Narodów Zjednoczonych. Zbudowany przy wejściu do Mediny w okresie francuskiego protektoratu Maroka, obecnie pełni funkcję ważnego węzła komunikacyjnego.

Miejsce to było kiedyś zajmowane przez wielki bazar, jednak miasto nadal się rozrastało po przybyciu Francuzów na początku XX wieku, co trwale zmieniło obszary takie jak ten. W 1918 roku zbudowano wieżę zegarową, a miejsce nazwano Placem Zegarowym (później przemianowanym na Plac Francji). Zapoczątkowało to rozwój urbanistyczny miasta pod przewodnictwem architekta Henri Prosta. Hotel Excelsior i dom towarowy Paris-Maroc to dwa przykłady nowych konstrukcji, które powstały na placu. Wieża zegarowa, która łączyła starą i nowoczesną Casablankę, zniknęła w 1948 roku,a jej replika powróciła w to miejsce w 1993 roku.

Niedaleko, po drugiej stronie Rue Felix et Max Guedj znajduje się kościół św. Jana, pierwszy kościół protestancki założony w Casablance (1906). Został zbudowany na ziemi należącej do Korony Brytyjskiej i jest najstarszym budynkiem kościelnym w mieście.

Medina Market nie jest tak ekscytujący jak te w Marrakeszu czy Fezie. To wciąż tradycyjna marokańska medina, którą warto odwiedzić, jeśli nie planujesz jechać do innych większych miast, ale poza kilkoma sklepami po jej południowej stronie, dzielnica ta to zbiór podupadłych budynków mieszkalnych. Uważaj na agresywne techniki sprzedaży i ludzi obiecujących, że pokażą ci drogę wyjścia. Po prostu zaprowadzą cię do sklepu swojego znajomego i wyłudzą napiwek.

W obrębie murów Mediny znajdują się również interesujące meczety, takie jak Wielki Meczet i Meczet Ould el-Hamra (wzniesiony za sułtana Muhammada III bin Abdellaha w 1789 r.). Jest też kilka świątyń żydowskich. Synagoga Ettedgui została zbombardowana przez aliantów w listopadzie 1942 r. podczas bitwy morskiej pod Casablanką, a jej odbudowa rozpoczęła się w 2011 r. Synagoga Beth-El w dzielnicy żydowskiej jest uważana za centralny punkt niegdyś tętniącej życiem społeczności żydowskiej. Można ją zwiedzać tylko jeśli jest się Żydem.

Pierwszy dzień możesz zakończyć w Rick’s Café, otwartą w 2004 roku i zaprojektowaną tak, aby odtworzyć bar rozsławiony przez Humphreya Bogarta i Ingrid Bergman w filmie Casablanc . Pomimo tytułu, film nie został nakręcony w Maroku, ale w Hollywood.

Dzień 2

Dzień rozpocząłem od spokojnego porannego spaceru w Parku Ligi Arabskiej (Arab League Park). Bardzo zadbane miejsce ze ścieżkami otoczonymi palmami i starannie przystrzyżonymi krzewami i roślinami. W centrum znajduje się wspaniała fontanna. Mnóstwo miejsca do spacerów, biegania i zabawy dla dzieci.

W pobliżu parku stoi Katedra Najświętszego Serca (Sacred Heart Cathedral). Właściwie to ten budynek nigdy katedrą nie był, ponieważ Casablanca nie jest siedzibą biskupstwa. W czasach Protektoratu w mieście była spora społeczność katolicka, a francuski architekt Paul Tournon zaprojektował kościół w stylu Art Deco. Budowa rozpoczęła się w 1930 roku i zakończyła w 1953 roku. Liczba katolików w kraju zaczęła spadać trzy lata później, w 1956 roku, kiedy Maroko uzyskało niepodległość. W rezultacie budowla nie była już używana jako kościół. Najprawdopodobniej zobaczysz ją tylko z zewnątrz, ponieważ wydaje się, że jest na stałe zamknięta z powodu remontu.

Innym miejscem, które jest bardzo blisko parku jest Villa of Arts. To centrum kulturalne w willi w stylu art déco z 1934 roku, prezentujące wystawy i wydarzenia sztuki współczesnej. Moim zdaniem budynek jest ciekawszy niż sama sztuka w środku, ale oczywiście to kwestia gustu 🙂

Plac Mohammeda V jest jednym z najbardziej ruchliwych miejsc w mieście, szczególnie w weekendy. Zobaczysz setki gołębi kręcących się w pobliżu (i w rezultacie wiele miejsc pokrytych ich gównem) i miejscowych, którzy je karmią. Sam plac jest otoczony wspaniałymi budynkami o tradycyjnym wzornictwie i bogatej historii: Sąd Pierwszej Instancji w Casablance (Casablanca Court of First Instance), Poczta (Poste Maroc) i Bank Al-Maghrib .

Inne budynki o ciekawej konstrukcji i fasadach, położone nieco dalej od placu, to: Café La Princière , Hotel Amouday, Hotel Transatlantique i Hotel Volubilis.

Muzeum Fundacji Abderrahmana Slaouiego nosi imię marokańskiego biznesmena i kolekcjonera sztuki, który zmarł w 2001 roku. W muzeum znajduje się niesamowity zbiór eksponatów, w tym plakaty, kryształy, marokańska biżuteria, obrazy Jacques’a Majorelle’a oraz Muhammada Ben Ali Rabatiego i wiele innych.

Rynek Centralny (Central Marketplace) to hala kryta zbudowana na początku XX wieku, popularna dzięki sprzedawanych tam owoców morza. Zaraz po wejściu podejdą do ciebie lokalni sprzedawcy i każdy z nich zrobi wszystko, aby zaciągnąć cię do restauracji. Uważaj, bo słyszałem, że czasami na stole pojawiają się niezamówione dania (np. sałatka), a całkowita kwota rachunku może przez to gwałtownie wzrosnąć. Jeśli zauważysz takie zachowanie, nie dotykaj dania i stanowczo powiedz, że go nie chcesz.

Kościół Notre Dame Lourdes to modernistyczny kościół rzymskokatolicki, około 20 minut spacerem od Parku Ligi Arabskiej. Został zbudowany w 1954 roku, a główną atrakcją są szklane dzieła światowej sławy witrażysty Gabriela Loire.

Dalej w dzielnicy Habbous, zobaczysz Pałac Królewski. Nie jest on otwarty dla zwiedzających, a z ulicy nie widać wiele, poza bramami wejściowymi. Jest uważany za drugą najsłynniejszą królewską lokalizację w Maroku po Pałacu Królewskim w Rabacie i odbywało się tu wiele ważnych wydarzeń, takich jak spotkanie Hassana II z papieżem Janem Pawłem II w 1985 r., co było pierwszą wizytą papieża w kraju muzułmańskim na zaproszenie przywódcy islamskiego, oraz czwarty szczyt Organizacji Współpracy Islamskiej w 1984 r.

Mahkama of Pacha to kolejny ciekawy budynek do zobaczenia w tej okolicy, ale uważaj na oszustwa. Miejsce jest najwyraźniej zamknięte, ale strażnicy przy wejściu wyłudzają około 100 MAD. To łapówka, a nie oficjalny bilet.

Jeśli masz jeszcze czas i energię, odwiedź Muzeum Marokańskiego Judaizmu (Museum of Moroccan Judaism). Ta instytucja mieści się w pięknym domu z ogrodem, który dawniej był żydowskim sierocińcem. Przedstawia historię Żydów w Maroku na przestrzeni 2000 lat, ze szczególnym uwzględnieniem społeczności żydowskiej w Casablance, która była największa.

Muzeum położone jest poza główną strefą turystyczną, więc najlepiej dojechać tam taksówką. Opłata za wstęp wynosi 50 MAD.

Historia Safi sięga czasów starożytnych, a dowody wskazują, że pierwotnie był to fenicki punkt handlowy. Rzymianie również odcisnęli swoje piętno na mieście, znanym im jako Asfi, które służyło jako mała osada w Imperium Rzymskim.

Wraz z nadejściem islamu w VII wieku, miasto rozkwitło pod rządami dynastii Idrisidów. W XII wieku, pod rządami Almohadów, Safi stało się strategicznym miastem nadmorskim, a także centrum handlu i operacji wojskowych.

W 1508 roku Portugalczycy zdobyli Safi i ufortyfikowali je jako twierdzę. Okupacja portugalska trwała do 1541 roku, kiedy to dynastia Saadytów wygnała intruzów. Pod rządami Saadytów Safi stało się kluczowym portem handlowym między Marokiem a Europą.

Podczas dynastii Alaouitów Safi nadal rozwijało się jako miasto portowe. Zyskało na znaczeniu jako centrum przemysłu ceramicznego, a wyroby garncarskie stąd pochodzące były sławne w całym Maroku i poza nim. Port miasta stał się również kluczowy dla eksportu fosforanów, tekstyliów i innych towarów.

Podczas Protektoratu Francuskiego (1912-1956) Safi doświadczyło rozwoju infrastruktury i ogólnej modernizacji. Port został rozbudowany.

Po uzyskaniu niepodległości przez Maroko w 1956 r. Safi nadal rozwijało się gospodarczo i kulturalnie. Dziś miasto znane jest ze swojego bogatego dziedzictwa kulturowego, szczególnie przemysłu ceramicznego, historycznej architektury i lokalnych tradycji.

Jak tam dotrzeć?

Z Casablanki:

Samochodem:

Z Casablanki należy jechać autostradą A3 w kierunku El Jadidy, a następnie drogą N1 do Safi. Podróż trwa około 3-4 godzin (250 km).

Autobusem:

CTM i Supratours oferują połączenia z Casablanki do Safi. Podróż trwa około 4-5 godzin.

Pociągiem:

Nie ma bezpośredniego połączenia kolejowego do Safi, ale można dojechać pociągiem z Casablanki do El Jadidy, a następnie autobusem lub taksówką do Safi.

Z Marrakeszu:

Samochodem:

Jedź drogą N8 do Chichaoua, a następnie drogą R207 do Safi. Podróż trwa około 2-3 godzin (150 km).

Autobusem:

CTM i Supratours obsługują połącznenia z Marrakeszu do Safi. Podróż autobusem trwa zazwyczaj 3-4 godziny.

Z Rabatu:

Samochodem:

Jedź autostradą A1 do Casablanki, a następnie autostradą A3 w kierunku El Jadidy i dalej N1 do Safi. Całkowity dystans wynosi około 330 km, a przejazd zajmuje około 4-5 godzin.

Autobusem:

Z Rabatu należy pojechać autobusem do Casablanki, a następnie przesiąść się na autobus jadący do Safi.

Pociągiem:

Podobnie jak w przypadku trasy z Casablanki, należy wsiąść do pociągu do El Jadidy, a następnie przesiąść się na autobus lub taksówkę do Safi.

Z Agadiru:

Samochodem:

Jedź drogą N1 na północ do Safi. To około 230 km, a przejazd zajmuje około 3-4 godzin.

Autobusem:

CTM i Supratours oferują połączenia z Agadiru do Safi. Podróż autobusem trwa zazwyczaj około 5-6 godzin.

Sprawdź dostępne połączenia na 12go.com.

Najlepszy czas na wizytę

Najlepsza pora na odwiedzenie Safi to wiosna (od marca do maja) i jesień (od września do listopada), kiedy pogoda jest łagodna i przyjemna. Lato może być dość gorące, podczas gdy zima przynosi chłodniejsze, choć nadal znośne temperatury. Podróż wiosną lub jesienią zapewnia komfortowe warunki do korzystania z plaży jak i zwiedzania miasta i jego okolic.

Jak długo tam zostać?

Na plaży Lalla Fatna można spokojnie spędzić pół dnia, a drugą połowę spacerując po Safi.

Co zobaczyć w Safi?

Dotarłem do Safi z trzęsącymi się nogami, ponieważ kierowca taksówki (grand taxi) jechał ponad 150 km/h na jednopasmowej, wąskiej drodze wzdłuż wybrzeża. Szaleństwo…

Najpierw przeszedłem się wzdłuż Corniche de Safi, ładnej małej promenady, dość pustej w ciągu dnia. Z pewnością to miejsce ożywa po zachodzie słońca. W jej północnym krańcu znajduje się Ksar El Bahr, stara forteca, którą na początku XVI wieku zbudowali Portugalczycy. Obecnie jest niedostępna dla turystów z powodu szkód wyrządzonych przez fale oceaniczne i braku konserwacji.

Do mediny można dostać się przez kilka historycznych i pięknych bram miejskich: Bab El Maasra, Bab Jdid, Bab Agrour, Bab El Kasbah, Bab Chaaba i Bab Lakouas . W środku medyny najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, jest po prostu zgubić się w wąskich uliczkach, próbując znaleźć wyjście. Jestem pewien, że odkryjesz wiele interesujących zakątków i fotogenicznych miejsc.

Błądząc wśród zaułków, postaraj się zlokalizować Wielki Meczet i Portugalską Katedrę. Ta ostatnia jest zrujnowaną świątynią, która została zbudowana w 1519 roku przez Portugalczyków. Budowa nigdy nie została ukończona, a większość konstrukcji została zburzona po wyjeździe portugalskiego króla Manuela w 1541 roku. Pozostały tylko części chóru i boczna kaplica. W listopadzie 2023 roku nie można było wejść do środka.

Wschodnia strona mediny jest zdominowana przez Dar al-Sultan. Jest to zamek pochodzący z okresu Almohadów, mający ponad 700 lat. Otoczony jest murem i czterema wieżami, które miały monitorować teraz i ostrzegać przez możliwymi inwazjami z zewnętrz. Wewnątrz budynku nie ma nic wartego uwagi turystów.

Poza murami medyny znajduje się bogate w informacje Narodowe Muzeum Ceramiki, prezentujące naczynia z różnych części Maroka i ich historię.

Z Narodowego Muzeum Ceramiki skręć w lewo w Avenue Moulay Idriss 1er, aby dotrzeć do ronda z dużym pomnikiem tagine, północnoafrykańskiego dania, nazwanego na cześć glinianego garnka, w którym jest gotowane. Symbolizuje on rzemiosło garncarskie Safi.

Plaża Lalla Fatna

Plaża Lalla Fatna znajduje się około 10 km na północ od Safi, co sprawia, że ​​jest łatwo dostępna z miasta. Imponujące formacje skalne i klify stanowią dramatyczne tło dla piaszczystej plaży. Są tutaj również dobre warunki do surfowania. Przy parkingu jest tylko jeden mały bar, więc warto wybrać się tu z własnymi przekąskami.

Aby dostać się tam z Safi, można znaleźć współdzieloną taksówkę (grand taxi), ale zostaniesz wysadzony na skrzyżowaniu, a stamtąd trzeba iść dalej na piechotę około 30 minut w dół do plaży. W drodze powrotnej będzie trzeba podejść z powrotem na główną drogę i spróbować szczęścia, łapiąc stopa lub zatrzymując taksówkę.

Essaouira, nadmorskie miasto w zachodnim Maroku, ma bogatą historię ukształtowaną przez różne cywilizacje i kultury. Pierwotnie miasto było znane jako Mogador, a obszar ten był zamieszkany już od czasów prehistorycznych.

Najwcześniejszymi znanymi osadnikami w regionie Essaouira byli Fenicjanie, którzy założyli tam punkt handlowy w VII wieku p.n.e. Później kontrolę przejęli Kartagińczycy, wykorzystując to miejsce jako ważny punkt handlowy z plemionami berberyjskimi w głębi lądu.

W okresie rzymskim obszar ten pozostał znaczącym centrum handlowym. Dowody archeologiczne sugerują, że Rzymianie handlowali z lokalnymi plemionami Berberów, wymieniając towary, takie jak fioletowy barwnik wytwarzany z lokalnych ślimaków murex.

W VII wieku podboje islamskie dotarły do ​​Maroka, w tym do regionu Essaouiry. Doprowadziło to do dalszego rozwoju handlu i wymiany kulturalnej.

W XI i XII wieku regionem władały dynastie Almorawidów i Almohadów. Ufortyfikowali miasto i wykorzystali je jako strategiczny port.

Na początku XVI wieku Portugalczycy na krótko zajęli Mogador, budując fort w 1506 roku. Napotkali jednak silny opór ze strony lokalnych plemion i ostatecznie opuścili miasto już w 1510 roku.

Sułtanat Saadytów w XVI wieku wykorzystywał ten region do handlu morskiego. Zbudowano również pierwszą prawdziwą osadę miejską, kładąc podwaliny pod jej przyszły rozwój.

Nowoczesne miasto Essaouira zostało założone w 1764 roku przez sułtana Mohammeda ben Abdallaha z dynastii Alaouitów. Wyobrażał je sobie jako główny port handlowy, który miał wzmocnić gospodarkę Maroka. Zatrudnił francuskiego architekta Théodore Cornuta do zaprojektowania układu miasta, co doprowadziło do unikalnego połączenia marokańskich i europejskich stylów architektonicznych.

Pod rządami sułtana Mohammeda ben Abdallaha w Essaouirze osiedliła się duża społeczność żydowska. Odgrywali oni kluczową rolę w życiu miasta, zwłaszcza w handlu między Europą, Afryką i Bliskim Wschodem. Jednak pod koniec XIX wieku znaczenie Essaouiry jako portu zaczęło słabnąć z powodu konkurencji ze strony m.in. Casablanki.

Podczas ostnienia francuskiego protektoratu w Maroku (1912-1956) Essaouira doświadczyła ograniczonego rozwoju w porównaniu z innymi miastami. Pozostała jednak ważnym ośrodkiem kulturalnym i rybackim.

W ostatnich dekadach Essaouira przeżyła odrodzenie kulturalne. Historyczna medina miasta została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 2001 r. a tym samym stała się popularnym celem turystycznym.

Jak dotrzeć do miasta?

Samolotem:

Najbliższym lotniskiem jest lotnisko Essaouira-Mogador (ESU), położone około 17 km od miasta. Obsługuje ono ograniczone loty międzynarodowe, głównie z Europy.

Lotnisko Marrakesz Menara (RAK) jest głównym międzynarodowym lotniskiem około 180 km od Essaouiry. Z Marrakeszu możesz udać się do Essaouiry autobusem, taksówką lub wypożyczonym samochodem.

Autobusem:

CTM lub Supratours to dwie duże firmy autobusowe w Maroku. Oferują regularne połączenia do Essaouiry z dużych miast, takich jak Marrakesz, Casablanca i Agadir. Podróż z Marrakeszu trwa około 2,5 – 3 godziny.

Samochodem:

Podróż samochodem z Marrakeszu zajmuje około 2,5 godziny. Wynajęcie samochodu daje elastyczność w zwiedzaniu innych ciekawych miejsc po drodze.

Z Casablanki podróż samochodem trwa około 5 godzin.

Taksówką:

Taksówki współdzielone (grand taxi), kursują dość często między większymi miastami. Są mniej wygodne niż autobusy, ale mogą być szybsze.

Pociągiem:

Nie ma bezpośrednich połączeń kolejowych do Essaouiry. Najbliższa stacja kolejowa znajduje się w Marrakeszu, skąd trzeba kontynuować podróż autobusem lub taksówką.

Ze zorganizowaną wycieczką:

Wiele agencji turystycznych w głównych miastach Maroka oferuje wycieczki do Essaouiry. Mogą być one wygodną opcją, dla tych co nie chcą organizować wszystkiego na własną rękę.

Możesz sprawdzić dostępne połączenia na 12go.com.

Najlepszy czas na wizytę

Najlepszy okres na odwiedzenie miasta to wiosna (od marca do maja) i jesień (od września do listopada), kiedy pogoda jest łagodna i przyjemna. Lato może być dość gorące, podczas gdy zima przynosi chłodniejsze temparatury i większą ilość opadów.

Gdzie się zatrzymać?

Zatrzymałem się w Hotelu Al Arboussas, który był idealnie położony w centrum medyny. Pokój i łazienka były czyste i wszystko działało dobrze.

Jak długo zostać w mieście?

Jeden dzień wystarczy, aby wygodnie zwiedzić medynę i wybrać się na długi spacer wzdłuż plaży.

Co warto zobaczyć w Essaouirze?

Chmury były ciemne i wisiały nisko, ale w połączeniu z odgłosami mew tworzyło to wyjątkową atmosferę. Przechadzałem się po centrum, mijając wielu ożywionych i pełnych entuzjazmu ulicznych sprzedawców, a także kryty targ rybny. Zapachy były intensywne i nie zawsze przyjemne, ale to wprost doskonałe miejsce do fotografowania ludzi przy pracy.

Wędrowałem wąskimi uliczkami pełnymi sklepów sprzedających lokalne rękodzieło. To jedna z najlepszych rzeczy do zrobienia w Essaouirze… po prostu szwędaj się bez większego celu. Wcześniej czy później i tak dotrzesz do murów lub jednej z imponujących bram miejskich, które pochodzą z końca XVIII wieku i zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 2001 roku.

Synagoga Haim Pinto jest jednym z niewielu tego typu miejsc, które przetrwały z czasów, gdy w mieście byli obecni Żydzi. Na dole mieszkał rabin, a synagoga znajdowała się na górze. Bardzo blisko znajduje się synagoga Slat Lkahal Mogador, kolejna świetnie odrestaurowana świątynia. Wstęp jest bezpłatny, ale możesz zostawić datek według uznania. Jeśli synagoga jest zamknięta, zadzwoń pod numer widoczny na drzwiach, a dozorca przyjdzie, aby cię wpuścić.

Muzeum Sidi Mohammed Ben Abdellah mieści się w starym riadzie i prezentuje niewielką kolekcję lokalnej biżuterii, strojów, rękodzieła, rzeźb w drewnie i broni.

Portugalczycy zbudowali starą twierdzę w XVIII wieku. Oferuje ona świetne widoki na mury oraz zabudowania starej medyny, a oryginalne armaty są w idealnym stanie.

Bayt Dakira to najciekawsze muzeum w mieście. Pokazuje historię Żydów w Essaouirze i ich interakcje ze społecznością muzułmańską. Wizyta jest bezpłatna. Znajdująca się w pobliżu Galeria Kasbah to galeria sztuki różniąca się od innych podobnych miejsc, a jej eksploracja jest naprawdę ekscytująca. Koniecznie odwiedź wszystkie piętra i wejdź na dach, z którego roztacza się wspaniały widok na miasto. Jeśli masz wystarczająco dużo miejsca w domu, rozważ zakup czegoś z ich kolekcji! Zwiedzanie galerii jest bezpłatne.

Horloge d’Essaouira to wieża zegarowa, łatwa do znalezienia, gdy przejdziesz przez bramę Bab Sbaa. Jest tam uroczy mały placyk z drzewami, kawiarniami i restauracjami. Wieża nie jest otwarta dla zwiedzających.

Bab Sbaa jest jedną z oryginalnych i prawdopodobnie najczęściej używanych bram miejskich. Jest to główne wejście do medyny od strony plaży lub promenady. Zewnętrzny obszar przypomina mały park miejski i znajduje się tam punkt postoju licznych taksówek i autobusów.

Plac Moulay Hassan to duża otwarta przestrzeń, gdzie przez cały dzień sporo się dzieje. Wokół jest wiele sklepów z pamiątkami, antykwariatów i kawiarni. Lokalni muzycy i artyści przyjeżdżają, aby zabawiać tłumy, szczególnie po zmroku.

Port w Essaouirze jest niesamowicie klimatyczny, głośny i… śmierdzący. Łodzie wypływają w morze i wracają do portu, rozładowuje się dzienny połów, a lokalni rybacy naprawiają sieci. Warto wybrać się na aukcję rybną, która znajduje się tuż za bramą miejską Bab El Marsa. Można również wejść do pobliskiego bastionu za 50 MAD od osoby. Nie ma tam zbyt dużo do zwiedzania i po 10 minutach można się zbierać, ale widoki na otoczoną murami medynę i wyspę Mogador są naprawdę czarujące, szczególnie o zachodzie słońca, gdy w powietrzu fruwają mewy.

Kartagiński nawigator Hanno odwiedził wyspę Mogador i założył tam punkt handlowy w V wieku p.n.e., a na wyspie znaleziono artefakty fenickie. Później było tam więzienie dla kobiet i ośrodek kwarantanny. Obecnie jest niezamieszkana i bardzo trudno jest uzyskać pozwolenie na lądowanie, ponieważ jest to główne miejsce lęgowe sokoła Eleonory. Dostępne są jednak wycieczki łodzią wokół wyspy.

Plaża d’Essaouira i plaża Tagharte to dwie plaże, które ciągną się przez kilka kilometrów, z małymi wydmami. Niestety, nie są najczystsze. Jeśli tylko zbliżysz się do parasoli i wielbłądów, natychmiast zaczepią cię naganiacze. Trzymaj się z daleka, chyba że zamierzasz skorzystać z ich usług. Jeśli jesteś gotowy na wyzwanie, sprawdź ofertę szkół surfingu / kitesurfingu.